• roman yazarlarının vazgeçilmez bağlacı.
  • az onceki entride hayatimda ilk defa bu "eklemek" kalibini kullandim. sonra kendimi kinadim. ne sacma sapan bir dil kullanimi bu? agzimizdan cikan her seyi sanki bu kadar belirgin bir sekans icinde dusunup kurguluyoruz da sonra onun belirli bir kismina temporal bir ustunluk atfediyoruz. yan cumle gibi gramatik kategorilerden degil, basbaya hayal gucu kitligindan kaynaklanan bir durumdan bahsediyorum.
    nasil ki antropomorfizm diye bir kavram var, (soz dedigimde olmayacak ifade desem gonul razi degil) utterance'lara da boyle yemek tarifi kabilinden edimsel imgeler atfedilmesi konusunda bir kavram bulunmali. belki vardir, dilbilimciler biliyorsa soylesin. ama bence yok ve bunu ilk ben dusundum.
  • dedi ve ekledi iki uzaylı arkadaştır. onlar edi ile büdü, hansel ile gratel gibidir. trakya semalarından dünyaya düşmüş ve rakıyı, aşkı hatta dünyada çoğu güzellikleri birlikte tanımışlardır.
    dedi- abe açalım mı bir rakı. ne dersin kızanım?
    ekledi- açalım be bir yetmişlik. dağıtalım bu akşam.
    dedi- iyi ki bu gezegene gelmişiz. çok sevinçliyim aslında. bütün zevkler, alemler, hatunlar burada. bu gezegen harika be.
    ekledi- o zaman tavlayalım iki sarışın hatun. keyfimize bakalım, alemlere akalım be.
  • yapıp durma artık şunu.
    delilik başka bir şey değil.

    dedi ve ekledi.
    son görüldü (8 yıl önce)
  • …aslında burada olmamalıydık ama buradayız.
    (bkz: yüzüklerin efendisi, iki kule)
    (sam, frodo’yu nazgûl’ün elinden kurtardıktan sonra yaptığı konuşmasından)
hesabın var mı? giriş yap