ege üniversitesi kimya mühendisliği

• ömür törpüsü bölüm hele ki sevgiliniz sizden 2 dönem üstten gidiyorsa, hatta mezun olup işe bile başladıysa...
• daha ilk haftadan bırakmayı düşündüğünüz, ilerledikçe şemsiye misali acıtan bölüm.
• mezun olan ogrencilerine pek de iyi vizyon veremedigini dusundugum, ancak temel derslerin egitiminin gayet iyi yapildigi kimya muhendisligi bolumu.
• 6 yılda ancak bitirebildiğim, ama zaten bitirme ortalamasının 5.5 yıl olduğu bölümümdür.
  
  zor mudur? zordur.
  
  kasarlar mı ? kasarlar, hele de design derslerinde acayip kasarlar.
  
  asosyal bi bölüm müdür? asosyaldir, kendi içinde sosyaldir.
  
  ama gene de benim bölümümdür, gene de anısı çoktur. en yakın arkadaşların 3. sünün kazanıldığı bölümdür. zaman zaman canımdan bezdiren, zaman zamansa daha az canımdan bezdiren mühendis üretim yeridir. teorik bilgisi çok iyi ama pratik bilgisi ortalama mühendis yetiştiren bu bölümdür.
  
  ayrıca %100 ingilizce eğitim vermesinden ötürü gözbebeğimdir.
• geçtiğimiz hafta, sümer peker gibi çok değerli bir hocasını emekli etmiş olan bölümdür.
  diğer sosyal mühendislik bölümleri tarafından "bunlar deli gibi sadece o bahçede oturuyorlar." söylemine maruz kalan bölümdür.
  insan bu bölüme gelince güzel günler göreceğiz güneşli günler şarkısını rafa kaldıran bölümdür.
• öğrencilerine birçok şey kazandırır, en başında geleni ise bir an önce buradan kaçıp kurtulmalıyım hissidir.
• bünyesinde pek değerli hocalar barındırır.
  (bkz: beno kuryel)
  (bkz: firuz balkan)
  (bkz: ferhan atalay)
  (bkz: mustafa demircioğlu)
  (bkz: şerife helvacı)
• okuyanların hepsinin birgün walter white tribine gireceğini inandığım okul.
• psikopat derecesinde kendini ve bölümünü beğenen hocalara sahip olan, son dönemde öğrenci lehine yaptığı tüm değişiklikleri şartlar gerektirdiği için istemeye istemeye yapan, pek çok yetenekli gencin üniversite hayatını bitirmiş, serseri mayın gibi okul.
• 5 senede bitirdiğim okul. izmirde okuyup kötü üniversite hatıraları biriktirmek de bana yakışırdı herhalde. okul çok zordu belki benim ilgi ve yeteneğim yoktu ondan hep başarısız oldum bilemedim. okuldaki arkadaşları da pek sevemedim. hatırladığım şeyler; sıvasıyla bırakılmış tekstil mühendisiliği binasına fotokopi çektirmeye gitmem, iğrenç kantin, her sene yaz okuluna kalışım, uyduruk ve kalitesiz küçük park falan.