fenomenizm

• fenomencilik.. fenomen delisi olma hali..
• fenomenlerden, yani zaman veya mekân icinde ortaya cikan ve deney konusu olabilecek olay ve olgulardan ba$ka hiç bir $eyin varolmadigini ileri süren felsefe doktrini.
  
  deneyin aracsiz konusu, her zaman bir tasavvur olduğu için, fenomenizmin tarihi, birçok noktada, idealizminkiyle karışır. meselâ gerçek olan, sadece sonlu zihinler ile sonsuz zihin, yani tanrı'dır.fenomenlerin uyduğu kanunların temeli olarak ilkeler , zorunluluk niteligi ta$ımazlar. bunlar, sadece zihni alışkanliklardir; deneyin ve fikir cagri$imlarinin sonucu olarak ortaya cikmi$lardir. tabiat kanunlarının ta$idigi zorunluluk ve evrensellik konusunda hume'un ileri sürdügü $üphecilik bu dü$üncelerden dogmaktadır.
  
  fenomenizm anlayışının değişik bir şekilde yeniden canlanmasına renouvier önayak oldu. renouvier'ye göre, fenomenler, anlığın kategorilerine zorunlu ve mutlak bir şekilde bağlıdır. ama bilinçli öznelerin dışında, kendinde-şeyler, yani numenler yoktur.
• fenomenalizm olarak da bilinir. bilgiyi nesnel gerçeklikten ayırarak duyum konusuna indirgeyen bilgi kuramı...
  
  kökleri, ingiliz düşünürleri berkeley ve hume'da bulunan bu anlayışa göre duyum konusu olan fenomenlerden başka hiç bir gerçeklik yoktur. kant'ın bilinemezciliği, comte'un olguculuğu, spencer'ın evrimciliği, avenarius'la mach'ın ampiriokritisizmi, locke'un kaba özdekçiliği, yeni olgucuların dilcilikleri gibi çeşitli öğretilere yön vermiş bulunan bu bilgi anlayışı zorunlu olarak idealist sonuçlara varır ve nesnel gerçekçiliği yadsır. bilgiyi sadece nesnede ya da sadece öznede aramak gibi sadece duyumda aramak da metafizik düşünce sisteminin büyük yanılgısıdır.
  
  edit: uludağ sözlükteki kendi yazımdan alıntıdır.
• zaman veya mekan içinde ortaya çıkan ve deney konusu olabilecek olay ve olgulardan başka hiç bir şeyin var olmadığını ileri süren felsefe doktrini.