*

  • hersey once ergenlik cagi'nda insanlarin "zoraki depresyon" olayina girmesi ile baslar. "kimse beni sevmiyor, lutfen biri beni sevsin yoksa kendimi oldurecegim, en iyisi gotik takilayim" tarzi olan bu depresyon, ortaokul ve erken lise caglarini temsil eder. genelde lisenin sonuna gelindiginde degisir.

    daha sonra universite cagi depresyonu gelir. "of cok calisiyorum ve kendime vakit ayiramiyorum" ile baslayan bu depresyon, "sinavlar basliyor ve sicislardayim ne yapacam" depresyonuna donusur. hemen ardindan bazi insanlarda "erkek/kiz arkadasim yok cok yalnizim" tarzi birsey de eklenir. hepsinden ote, ne oldum delisilik donemine girildigi siralarda "ulan mezun olacam da ne olacam? nerde caliscam, nedir nasil yani, ne?" diye mutasyona ugrar.

    universite biter, ise girilir. iste bu sirada da artik universite sonrasi yasanan is hayati depresyonu baslar. universitede degildir artik birey; aktif is hayati icindedir. ancak derin bir depresyon icerisindedir, cunku universiteyi ve genclik yillarini ozlemektedir. en azindan ergenlik caginda imaj ugruna yaptigi zoraki depresyonu ozlemekte, hatta universite yillarindaki sinav stresini, is stresine bir sekilde tercih etmektedir.

    yirmili yaslarini da gectikten sonra orta yas depresyonu'na adim atar kimse. eskiden 30 yas civarinda baslayan birsey iken, simdilerde 40'li yaslara kadar uzanabiliyor. "cok yaslandim, hayati yariladim. yapmak istediklerimin yarisini dahi gerceklestiremedim. bu muymus simdi?" diye kendi kendine sormaya baslayan birey, nihilist dusuncelerlen kendini yormaya baslar.

    bu da gecer gecmesine de, sirada en rahatsiz edici doneme girilir. hakikaten de "oleceksin!" demektedir vucut insana; menopoz ve andropoz... bayanlarda, gencligin bitisi ve yasliligin resmen baslangici manasina geldiginden, durup dururken eline mesale alip koyleri atese vermek, hic olmadik yerde pompali tufekle kedi avlamak, yeni dogmus bebekleri kiyma makinesine atmak tarzi atraksiyonlara neden olurken (menopoz teyze), erkeklerde ise seksuel potansiyelin bitmesi yuzunden olusan bir eziklik goze carpar (andropoz amca). her ikisinde de once kisa donemli depresyon bas gosterir, hinclarini baskalarindan alirlar.

    bu biyolojik degisikliklerden sonra, artik emeklilik depresyonuna girilir. bunu da ben uydurdum gerci, ama saglik olsun. "artik bir isim gucum yok?" diye kendine sormaya baslayan birey, ya senelerdir biriktirdigi parayi harcayarak, torunlarini buyuterek olene kadar mutlu yasayacaktir, ya da ne yapacagini cidden bilmedigi icin ciplaklar kamplarina gitmeye baslayacak, norvec'de fyordlara gidip ciplak denize girecek, ortasi dokulmus beyaz saclarini arkadan uzatip baglayacak ve bodrum'da bar bar gezmeye baslayacaktir. ama disaridan bakinca bilirsiniz ki kendisi depresyondadir.

    kissadan hisse: hayat boktan. en iyisi cocuk olmak.
  • 5 yaşında bir çocuk yeni doğan küçük kardeşi yüzünden depresyona girebilir. çocuk olmanın bile fayda etmediği bir durumdur bu.
  • aslinda zengin bir aileye dogmus ancak fazla simartilmamis bir cocuk da, "herkes benden farkli" diyerek depresyona girebilecegi gibi, yeterince imkani olmayan bir aileye dogmus bir cocuk, eger ki kafasina bunu cok takarsa, "istedigim seyler hic gerceklesmiyor" tarzi bir dusunceye sahip olabilir.
  • 12-20 yas kimlik bunalimi
    20-30 yas yakinlik-yalitilmislik
    30-50 yas uretkenlik-durgunluk
    50 yas sonrasi ölüm korkusu
  • insan hayatinin cesitli donemlerinde bu yas grubuna has depresyonlara girip cikabilir. bir de hayati boyunca bir has depresyondan cikip digerine dalan, hayati depresyonla gecen kisiler vardir ki, onlarin yasadigina hayat denir mi tartisilir.
hesabın var mı? giriş yap