iğneci ^*

• igne satan insan..
• herhangi bir akademik formasyonu olmadığı halde ikâmet ettiği çevredeki hastalara iğne yapma işini üstlenmiş, elinde siyah, kalıplı, üstten açılan, uzunca bir malzeme çantasıyla gezen ve genellikle eskiden her mahallede bulunan bir enteresan meslek grubuna dahil insanların genel adı...
  bugün bu varlıkların soyları, kırsal kesimler de dahil olmak üzere tükenmiş ya da tükenmek üzeredir...
• eski hemsirelerin yeni ismi.
• kücük cocukları kandırırken kullanılan karakterlerden öcüye göre daha gerçekçi olanı.
• (bkz: aşıcı)
• çocukken hasta olduğumda, iğne olmam gerekiyorsa, annemin ekstra sadistlik olsun diye eve çağırdığı, yeşil renkli renault 12tl arabasını pencere kenarına tüneyerek dehşet içinde beklediğim, araba gözüktüğünde ise aha şimdi park etti, aha çıkıyor, aha işte siyah çantası da elinde diye soğuk terler döktüğüm, nedense hep sinirli ve kızgın bir ruh hali içerisindeymiş gibi hatırladığım yaşlıca insan.
• bizim mahallede son derece muhafazakar bi iğneci vardı. bizim komşulardan biri "ulan ne şanslı adamsın mahallede görmediğin göt kalmadı" diye utandırırdı bu adamcağızı, iğneci kızarır, bozarırdı.
• (bkz: zenci iğneci)
• çocukluğumun korkulu rüyaları.evden kaçıp üç blok ötede (izmit'te blok mu var ulan?) babama yakalanmama,kolumdan tutup sürükleyye sürükleye eve getirilmeme neden olan insan evlatları..bilmiyorum ama bize gelenler hep kadındı,sanırım kadın olmaları da bir avantaj.zira ilaçların genelde bir saati oluyor ve iş vaktinde elin herifinin ne nedenle olursa olsun eve girmesi biraz sakat...bunların bir çantası olur.içinde bir şişe-içi mor renkli ispirto,metal bir kap-içinde cam şırınga,bir de pamuk...
  çok tedariklidirler.
  
  küçük çocuklarda daha okula gitmiyor bile olsalar saat kavramını öğreten kişilerdir.akrebi yelkovanı tanıtırlar insana...''bak postacı geliyor..'' şarkısındaki postacı hasretinin tam tersini yaşarlar.çocukların en sevmediği, eve gelmesinden en hazzetmediği meslek grubudur.
  
  o cam şırınganın kendi metal kabında su kaynatılarak sözümona sterilize edilmesi korkunçtur bir kere... fokur fokur kaynayan-köpükler ve buhar çıkaran suyun içinde adeta bir göl canavarı gibidir şırınga...
  sonra bembeyaz-süt beyazı penisilinle dolar içi...''yavrum bak ilaç donacak,hadi ama,bi rahat dursana,bak iyiliin için,eh be geber emi...'' sözleri yinelenir her defasında...''rahat dur,kasma kendini,ben bacaklarından tutuyorum,bak iğne kırılmış bir çocuğun poposunda...'' takip eder.
  
  5 gün-1 hafta-10 gün...böylece geçer...fındık göt bir kalbura döner.iğneciyle bir kez daha görüşmemek üzere vedalaşılır.anne zorla ''teşekkür et bilmemne teyzene,bak iyileştin sayesinde'' der.çocuk omuz silker...
  
  iğneciler doktor muayenehanelerinde ''iğne yazma,şurup yaz doktor amca...'' diye ağlatan insanlardır.
  
  soyları tükenen ve yaşam döngüsünde aslında hiç bir yeri olmadığı anlaşılan...özlemiyorum onları.
• çocuklara karşı sempatik olmak için eve bilimum oyuncaklarla gelen modelleri de mevcuttur.
  (bkz: şahsına munhasır noel baba modeli)