• insanı çileden çıkaran bir vehamet içinde bulunma durumudur. bazı insanlar hayatta varoluşlarını ancak kendilerine düşman edinerek onaylayabilirler. buna ihtiyaçları vardır. bir nevi 'biz ve onlar' olmadıkça rahat edemezler, kişilikleri hakkında iki kelime edemezler. karşı oldukları şeyler, nefret ettikleri kimseler üzerinden kendilerini tanımlarlar. bu furyadan her azınlık( bu denebilirse tabii) nasibini alır. utanç vericidirler, ağır bir utanç içinde kıvranırken kendinizi bulursunuz bu faşist söylemler karşısında.
  • faşizan milliyetçilerde görülen patolojik ruh halidir; ayrıca türkleri, ermenileri, rumları, çerkezleri, arapları vs. sevmemek şeklinde tezahür edebilir. hastalığın ilerleyen aşamalarında tedavi olanaksız duruma geldiğinden erken müdahale önemlidir.
  • ülkemizde eskiden beri bulunan, pkk'dan sonra daha da bir artan duygudur. burada asil sorun, bir insanin kürtleri sevmemesi degil, pek çok-hattâ milyonlarca- insanin kürtleri sevmemesidir. sevmemek-nefret etmek gibi kavramlar bireysel oldugunda anlasilabilir bir seydir; ancak bu duygu, patolojik bir sekilde tüm ülke halkina yayildiysa eger, ortada ters giden bir seylerin oldugu asikârdir. bu yolun varacagi yer bellidir: irkçilik. velhasil kelam, hiç de öyle "severim sevmem, sana ne!" seklinde geçistirilecek bir sey degildir, zira tehlikelidir. gerçi, ülkemizin bu "yol"a bas koydugu da bilinen bir gerçektir.

    (bkz: milliyetçilik)
    (bkz: genelleme yapmak)
  • herkesin hakkı olan bir eylemdir. kimse kürtleri, türkleri, ingilizleri, amerikalıları, nijeryalıları, avusturalyalıları veya japonları sevmek zorunda değildir. her ne kadar bana rasyonalize etmek mümkün görünmese de zaten kimse bunu rasyonalize etmek zorunda da değildir. ama bu faşizm falan değildir, sadece şahsi kanaatimce boş işlerdir. ama eğer sen bu adamlara onları sevmediğin için kötü muamele etmeye başlarsan, ayrımcılık, soykırım gibi yollara saparsan, o zaman faşizm olur. yoksa faşistlerle fikir paylaşmak faşizm değildir, faşist olmak için faşist olmak gerekir deyim yerindeyse.
  • dayanılmaz bir hafiflik yarattığı için sevilen bir eylemdir. insan kürtler-türkler-xler-yler ayrımını neyin yarattığını düşünmekten kurtulur böylece, suç karşı tarafta olur, öcüdür onlar çünkü, ya da kaka işte, naapalım kardeşim zorla mı, pırasayı da sevmiyorum ben. işte bu yüzden kolaydır kürtleri sevmiyorum diye kestirip atmak, pırasa beyinlerin insanı pırasa sanmasıdır.
  • tabii ki burada osmanlıyı satmayıp,türkiye cumhuriyetinin kurulması için canlarını veren,ingilize,fransıza,italyana karşı mehmetçikle omuz omuza savaşan,sevrde sınırı çizilse de gavurla birlik olup toprağına ihanet,namusuna el sürdürmeyen kürtlerden bahsedilmiyor.suser kurtları sevmiyor...
  • kimine göre dogru, kimine gore yanliş bir eylemdir ancak son dönemdeki provokasyonlarla pek bir popülerdir.
  • irkciliktir. cinlileri sevmemek de irkciliktir, ya da herhangi baska bir etnik grubu toptan sevmemek de. eger memlekette dikkate deger miktarda cinli olsaydi, ona da dogal olarak cok tepki olurdu. gonul ister ki memlekette hic cinli olmasa bile eger bir kisi "cinlileri sevmem" diyorsa ona da tepki olsun. dogru olan budur.
    geleneksel fasist mantiga gore ulkedeki azinliklar bu ulkenin vatandaslari degil, bu ulkede "ekmek yiyen adamlar"dir ve itaat ettikleri surece yasama hakkina sahip olurlar. "biz kardesiz" deniyorsa "biz size benzemeye calisiyoruz" sonucunu cikarirlar. cogunluga uymayanin cezasi olmalidir. en ufak bir kulturel farkilik, siyasi istege karsi tepkileri o azinliklardan nefret etmektir, bastirilmalarini ve yok edilmelerini istemektir.
  • etrafımda kimse kürtleri sevmez ve bunu sıklıkla dile getirirler. birini eleştirdikleri zaman ola ki o kişi kürt ise bunu mutlaka vurgular ve cümlelerinin arasına bir yere “kürt işte” diye eklemeyi ihmal etmezler. “bi tane bile doğrudüzgün kürde rastlamadım” derler. bazen birini aşağılamak için “kürt” dedikleri bile olur.

    kızarkadaşının kendisinden ayrılmasının sebeplerini kendisinde aramak yerine kızın yakın arkadaşının* sorumlu olduğunu düşünmeyi tercih etmiş bir arkadaşım, söz konusu kızın hoppalığından, hadi lafımızı esirgemeyelim orospuluğundan dem vururken “tam kürt” demeyi de ihmal etmemişti.

    en komiği de bu lafları ne zaman etseler ardından bana dönüp “brick seni kastetmiyoruz tabii ki, zaten sen hiç kürt gibi değilsin... hatta gibisi fazla, sen kürt değilsin” derler hep.

    böylece “bi tane bile doğrudüzgün kürde rastlamadım” cümlelerini mi haklı çıkarırlar anlamadım.
  • olagan hadise, tipki sevmenin hatta asik olmanin mumkun olabildigi gibi bireyin ozgur iradesinin tezahurudur. ustunde durmamakta fayda var. konu siyahlar, fransizlar, cinliler, araplar, yahudiler vs diye uzar gider yoksa. bir de bakilir ki ayrimlarin keskinlestirildigi, farkliliklarin dusmanliklara dogru yol aldigi bir dunyada yasar hale gelmisiz.
hesabın var mı? giriş yap