kedi masalı

• yonca evcimik'in günaha davet albümünde pakize barışta sözleriyle yer alan dört başı mamur şarkı
  
  dün gece yine yaralandı
  acemiliğim haince
  bildiğim masallar
  saklandı kanadı saatlerce
  mini minnacık ah mini minnacık
  bir kedi üşüdü saksı dibinde
  bilemez ki kayıp kaç malum masaldan
  kaldı yüreği sahibinde
  dedim bekle dedim sabırlı ol
  insanoğlu böyle anlamak zor
  maalesef
  
  taşır ama tanımaz kendini
  anlamak çok uzun ince bir yol
  hayatı tatmadan ihtiraslı sevişmelerden
  yorgun kalkmadan
  gözü kara dalıp bilinmez derin
  sularda korkuyla batmadan
  yaşamak aslında yaşamak değildir
  böyle tutunacaksam
  kedi olup iyidir yaşamak bir saksı dibinde
  hiç ısınmadan...
• başucumda durmasını pek sevdiğim bir şiir kitabının 52 ve 53. sayfalarında yer alan şiirin başlığı; kedi masalı.
  
  şöyle diyor;
  
  kedi masalı
  
  fareler sardı ortalığı nuh'un gemisinde,
  çıkamadı başa, insanlığın ikinci babası,
  faydayı gördü, aslanın burun deliklerinde:
  dedi; "aksır! ormanların ey asil kralı ":
  yamandı, iki yaratık, çok da avcılar ustası,
  burun deliklerinden kral aslan çıkardı...
  
  kendini bildi, zamanını avlanarak geçirdi,
  asalak farelerden kurtuldu nuh'un gemisi.
  nuh ile aslan dedi; " bunun adı olsun, kedi"...
  
  yaradılışından beri öyleydi, şeytan tüylüydü,
  çekiciydi, tekti, özgürdü, hep de büyülüydü.
  azaldı fareler, yapacak kalmadı sıkıldı canı,
  sinir küpü kadınlara benzemek mi istedi ne;
  çok bencildi, sorunlar yarattı kendi kendine...
  
  bir yanı aslandı, avcıydı, vahşi kalacaktı.
  hep mıncıklandı zımba dişli, diken ayaklı,
  "istemeden ellemem ve elletirmem" dedi;
  özgür ruhuyla, davrandı işine geldiği gibi.
  uyulacak kurallar hep kendi koyduğuydu,
  yaşadığı da başına ve kıçına buyruğuydu...
  
  dört ayaklı, bıyıklı, herkesin güzeliydi,
  özgür, özgün, gizemli, üstelik deliydi.
  öyle ki nuh'un çaresizliğine de çareydi;
  tüy yumağı kedi, kutsallaşmıştı keyifle,
  denedi, becerdi, tanrısal mırıltıları bile...
  
  serseridir, ne istediğini bilir istediği zaman,
  boynunu eğmeyen, kafasına göre takılan,
  sfenksten yaşlı; antik mısır'ın kutsal hayvanı,
  şeytanca hep hatırladı sfenksin unuttuklarını;
  o nedenle, insanlar doğmadan bildi sırlarını...
  
  eskiden japonya'da; imparator nedimesi,
  ortaçağ'da; cadı bellenip yakıldı binlercesi.
  mart ayının, kiremitlerin erotik sultanıdır,
  yaşam keyfi erotizm de birinci hayranıdır...
  
  hüküm giydiremedi ardından koşan köpekler,
  gizliliğe saklanmadı, hep tekirdi tekir kaldı.
  tüy dökmedi, olmadı uyuz, yarasını kendi sardı,
  eğmedi alnını yere, depreşti aslansı huyluluğu,
  başına buyruktu, hep dikti muhteşem kuyruğu...
  
  5 şubat 2014 istanbul
  a. şişman- eksik zaman- yaz yayınları-2015- istanbul