*

  • cocukken yapilan bir "kendi kendine kredi acma" eylemi. genellikle moda olan ve aileye aldirilamayan bazi oyuncaklarin finansmani icin bu yola ba$vurulur. kumbarayi acmak ayri bir hadisedir. bu durum da cocugun macgyver zekasini geli$tirir.
  • bazı kumbaralarda dışarı çıkışı engelleyen dişler olurdu. aynen yollara konulan kapanlar gibi. giriş serbest, çıkış yasak. ama usta kumbara soyucusu onun da hakkından gelmesini bilir.
  • çocukken yapılan hinliklerin en zewklisidir..
    adam olacak çocuk bokundan belli olur misali büyüyünce mütehait,genel müdür,devlet büyüğü olacaklarda kendilerini uyanıklıklarıyla daha bu yaşlardan gösterirler..
  • bir celik kasa edasiyla uretilmis kumbaralardan para calmayi basarabilen cocuga ebeveynlerinin kizmak yerine, "ovvhh, bu cocuk ileride kesin buyuk adam olacak. zira azimle sicmis, kumbarayi catlatmis" dusuncesiyle, sevgi ve sevkatiyle yaklasmalari lazim gelir. her ne kadar kumbara ureticisi hastalikli zihniyet, sirf icindeki parayi minicik cocuklardan koruyabilmek icin o kumbarayi oyle zirh gibi yapmissa da turk cocugunun boyle engellerle yildirilamayacagini gormek insana sapikca bir haz vermekte.
  • yolsuz kalan anne ve babanın* zor anlarda çocuğa çaktırmadan yaptıkları borçlanma işlemi... sonrasında borcu geri ödeyip ödememek tamamen kişilerin insafındadır, ama, minicik çocukları kandırmak da feci bişeydir...
  • kendi kendine ihanettir bu. ama tadindan gecilmeyen pek de iyi bir hirsizlik ce$ididir.
  • işbankası'nın verdiği kumbara ile yapılması çok zor olan eylem. uğraşırsın uğraşırsın bir tanesini bile çıkaramazsın. o hırsla kumbarayı tutup parçalarsın.
  • ahlak,sana 4 lira lazımsa ve cebinde 1 lira varsa, 3 lira almanın dışındaki tüm olasılıkları yasaklar.
  • ıçine yirmi lira atmıştım numaranın. sonra pişman oldum tabi. kmbara lan bu! yirmi lira atılır mı hiç?! tabiki çaldım hemen kimse görmeden o parayı. ancak kumbaradaki bozuk parayı çalmak bariz adiliktir.
  • hiçbir zaman kumbaranın fiyatı kadar bile dolmadı içi.
hesabın var mı? giriş yap