cohesionless

kafasına bit düşen kızın saçının kesilmesi

çocukken kızlarla kız olmak mı daha zor yoksa erkek olmak mı kavgaları yapardık. onlar derdi ki kız olmak. çünkü hamile kalıp çocuk doğuracaklardı. annelerinden duyduğuna göre bu çok acı veren bir şeydi. bizlerse erkek olmanın zor olduğunu savunurduk. hem sünnet oluyorduk, hem de askere gidiyorduk. çocukluğun tarafsız gözüyle bakınca erkek olmak gerçekten daha zor gibiydi.

ama bir gün okulda öğretmen dedi ki: "yarın kızlar okula gelirken yazma getirsinler". ertesi gün oldu. son ders geldi. artık resim-iş miydi, müzik mi ya da beden eğitimi mi hatırlamıyorum. ama hayat bilgisi, türkçe ya da matematik olmadığı kesindi. bir ekip geldi okula. biz erkekleri eve gönderdiler. "yarın da okula gelmeyin" dediler. şaşırdık ama sevindik. ertesi gün gün boyu sokakta oynayabilecektik. ne güzel. koşa koşa eve giderken kızlara da gıcık vermeyi ihmal etmedik tabi. az sonra kesilecek koyun gibi bakan kızlara. gittik eve.

ertesi gün oldu. gün boyu oynadık tufan'la sokakta deli gibi.

ondan sonraki gün okula gittiğimde ne göreyim! altın sarısı upuzun saçları olan fatma'nın saçlar neredeyse benim saçlarım gibi olmuş. bit düşmüş. oya söyledi. oya da ise bir şey yokmuş ama annesi demiş ki onun da saçını kesmek gerekiyomuş.

o gün karar verdim işte. kız olmak daha zormuş.

devamını okuyayım »