mırıldanmalar

• bir ibrahim tenekeci şiiri.
  
  içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
  varsın gemilerimizi taşıyamasın sular
  varsın yarı yolda uyuya kalsın
  bize gönderilen bahar
  
  içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
  varsın gölgemiz olsun hüzün
  dilediği gibi uzatsın canevimize ayaklarını
  varsın annemiz olsun tütün
  hayat daha sert vursun yumruklarını
  
  içimden dedim ilmeği kaçmış bir hayat bizimkisi
  nedir alnımızdan öpmek için izimizi süren
  kalmış mıdır kalesi düşmüş bir şehrin cazibesi
  nedir yalnız bize yakışan bu serüven
  
  bu serüven ki
  bizden biri yaptı sırtımızdaki hançeri
  ve terketti bizi huzur denen sevgili
  kalakaldık, şaşkınlığın avuçlarında
  billur bir kuş gibi
  
  içimden dedim gömülü bir ırmağın yalnızlığıdır bu
  beraber yürüyelim olur mu
• ibrahim tenekeci'ye karşı safi aşk duymamı sağlamıştır bu şiir.
  
  bir şiir yazıyorsun, içini döküyorsun ve ismini mırıldanmalar koyuyorsun. düşünebiliyor musun?
  
  mırıldanmalar.
  mırıldanma.
  mırıldan.
  mırıl.
  
  abi, benim kafam çalışmıyor, bak ben içimde çok üzülüyorum. her şeye üzülüyorum. bu şiirin ismi aklıma geldiğinde bile, benim boğazımdaki yumruya bir düğüm daha atılıyor. insan insana bunu yapar mı? insan bu şiirle bi insanı yalnız bırakır mı?
  
  bıraktı.
  
  mırıldandım ben de, sırtıma kazıttım:
  
  "içimden dedim, gömülü bir ırmağın yalnızlığıdır bu...
  beraber yürüyelim, olur mu?"
• (bkz: mnıstrınıskyım)
• bir sitede nick olarak kullandiğim, gömülü irmaği gözlerinden akitan şiirin adidir.
  bir de söyle birşey var ki (bkz: uzulmedim diyemem)
• sonu ile insanin gozunden yas getiren ibrahim tenekeci siiri.