mount eerie

• the microphonesun super donusu. phil elvrum yine fisildiyor. olum monologlari, yunan mitolojisi, ironi hersey var bu albumde.içerik ve doku olarak glow pt 2yu yari yolda birakir.
• the microphones'un bir albumu iken, grubun omrunu tamamlamasi ile ortay cikan phil elvrum projesi...
• son zamanlarda duydugum en basarili projelerden bir tanesi, woelv ile cikacak olan splitlerini sabirsizlikla beklemekteyim.
• the microphonesun son zamanlarindaki albumlerinin eskilerine gore ne kadar iyi oldugu anlasilmakta ise. aslinda bu iki grubu da dinleyen biri phil elverumun zamanla nasil da degistigini, muziklerinin degistigini (iyi manada) gorebilir.
  
  cok fazla lp, ep ve bilimum kayitlari olan bu grubun onlarca da insanin cok isine isleyen kimi zaman transa geciren, bazen haftalarca baska bir sey dinlememe arzusu yaratan sarkilari vardir.
  
  bir de soyle guzel bir internet sitesi olan gruptur, kim yapmis siteyi bilmiyorum.
  
  sitede phil'in su ana kadar yaptigi tum album ve albumumsulerdeki her sarkinin sozleri yer almakta.
  album olan mount eerie de az ama oz ve uzun sarkilariyla gonlumuze taht kurmustur.
• hakkında 2 yıldır entry girilmeyen şahane grup. vokalist phil elverum'un karısının ölümü ardından yazdığı şarkılardan oluşan "a crow looked at me", uzun yıllardır yapılmış en içten albümlerden biri. kendi türünde bir başyapıt olarak da kabul edilebilir. ayrıntılı ve duygusal bir incelemesini okumak için buraya alalım.
• son albümü "a crow looked at me"nin içine girmesinin çok kolay olmadığı müzisyen. minimalist müzik-dramatik lirik kombinasyonunun etkisine çabuk tutulan biri olmama rağmen her yerde öve öve bitirilemeyen bu kasvetli albüme sadece "dinleyici" kaldım. modunda değilim dedim kapattım açtım, gittim geldim, satır satır sözleriyle takip ettim. ancak altını kalın kalın çizeceğim mısralardan fazlasını ne phil elverum'un müziğinde ne de yorumunda bulamadım. arada sizi yakalayan melodilerin (emptiness pt.2, ravens) bir türlü devamı gelmiyor. bağır çağır, dramatik ses tonuyla, duygularıyla oynayarak söyleyen şarkıcıların da hastası değiliz ama phil'den gelen sesler her zaman, nasil soylesem, akmıyor.. sözlerin tonlamasını, neden orada nefesinin kesildiğini, bu satırı söylerken ne kadar acı çekebildiğini hissetmek istedim kulaklığımdan defalarca ama olmadı. biraz carrie and lowell beklentisindeydim, orda da sufjan stevens yumuşak yumuşak gayet sakin "did you get enough love my little dove, why do you cry?" derken ağlayan siz oluyordunuz. ancak korkarım phil'in içindeki pek çok şey de bu şarkıları yazarken ölmüş ve sözleri etkileyici bir müzikle yeterince harmanlayamamış. ölen karısı için "but the truth is i don't think of that dust as you, you are the sunset" derken kulağa bu kadar duygudan yoksun gelmesini başka birşeye bağlayamıyorum. şarkıları yazan kişi söylemiyor gibi bir hissiyata kapılıyorsunuz bazen. müzikte de bir farklılık, bir uyaran, bir ritim olmaması sozlerin etkileyiciliğini azaltıyor.
  
  özetle bu albümle empati kurmak zor değil, sözleri son zamanlarda okuduğunuz en acıklı ve kalp ağrıtan şey olabilir hazır olun. belki yıllar sonra doğru zamanda dinlediğimde, bu albümün değerini, şarkılardaki "yas tutmaktan beslenen hissizliği" anlarım (umarım hiç anlamam..). ama bu, albümün karanlığının herkese hitap etmediği gerçeğini değiştirmiyor.
• 2016 yılında eşini kaybeden phil elverum nam-ı diğer mount eerie 2017 yılında a crow looked at me isimli kaybettiği eşine ağıt niteliğinde bir albüm çıkardı, tamamıyla kaybettiği eşi, yeni doğan bebekleri ve altında kaldığı kederle ilgiliydi bu albüm, hayatımda dinlediğim en kasvetli albüm olabilir bu, dinlemeyenler yürekleri katlanabilirse göz atabilir.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=tpzkns4rits
  
  geçen sene de ünlü michelle williams ile evlendi kendisi, o da heath ledger'ın acısını yüreğinde derinden hissetmiş birisi kimbilir belki de acıları buluşturdu ikisini.