nikini vermek istemeyen bir izleyici

• şiirlere karşı nedensiz bir nefreti olan yazar. belki de doğru şiirle daha tanımamıştır.
• şiirden nefret etmeyip sadece "sevmeyen" yazardır. hayatında "nefret kelimesini kullanmamayı" kendisine şiâr eylemiş, şüphesiz ki sevmemenin karşılığının nefret etmek olmadığını bilen yazardır.
  
  bir iki tane şiir sever sadece ve belki de doğru şiirle tanıştırılmamıştır.
  
  (bkz: #36653501)
  
  edit: burada belirtmek istediğim kafiyeli olan şiirleri sevmediğimdir. ha ama bir serbest nazımla yazılan bir şiiri (örneğin orhan veli ya da bir behçet necatigil şiiri) zevkle dinler, okurum. kafiye ile yazılan şiirlerde, sadece kafiyeyi uydurmak için aslında hissedilmeyen duyguların/ifadelerin yazılıyor olduğu düşüncesine kapılıp inancımı kaybediyorum.
• nietzsche olmayı hayal ederken necati şaşmaz'a çalan bazı ayar verdiği yazarlarca, yemeyip içmeyip "ne bulsam da bir şey soksam" diye hakkında hırsla entry girilen yazardır.
• okunmasi gereken entrylerin sahibi, bilgisayar kurdu latte'nin biricik insanı...
• muhabbetiyle, hoşsohbeti ve kibarlığıyla çok değerli bir abimdir. sinemasal tavsiyelerime samimi şekilde değer vermesi ayrıca mutlu etmiştir beni.
• "allah allah bu nick nereden tanıdık ki?" diye düşünürken, favorilerime eklediğim bazı entry'lerin kendisine ait olduğunu az önce keşfettiğim yazar. kaliteli, okunası ve gayet güzel tespitleri var.
• benim gibi, kafiyeli siir sevmeyen bir yazardir.
  
  (bkz: acılı gecenin bitiminde)
  
  yaşadığımı işitmek istiyorum
  bir ses uzaktan yakından ya da içimden
  düşen yaprak örneğin
  kağıt hışırtısı olsun
  ya da eski tahtaları içten kemiren bir kurdun çıtırtısı
  bir inilti derinden
  damlayan su
  bir elektrik düğmesi çıt diye
  çok uzaklardan yankılanan duyulur duyulmaz
  içimdeki mağaralarda besler büyütürüm
  her ne olursa olsun bir ses
  yeter ki bana ispat etsin yaşadığımı
  
  yaşadığımı görmek istiyorum
  bir ışık uzaktan yakından ya da içimden
  sesindeki pırıltıya
  gözündeki ışıltıya benzer
  bir kibrit çakımı
  bir yanıp sönse yeter
  sabahın yağan toz mavisi göğsünde çıplak
  ya da gün batımı pembesi dudak
  bir yıldırım hızında çizilsin
  bir şimşekçe yazılsın karanlığım
  bir fener ki uzaklığı bilinmeyen
  bir yıldız parlayıp sönen
  dişlerinin aydınlığını
  içimdeki mağaralarda besler büyütürüm
  her ne olursa olsun bir ışık
  yeter ki bana ispat etsin yaşadığımı
  
  yaşadığımı duymak istiyorum
  bir ısı uzaktan yakından ya da içimden
  tenine ilk dokunduğum zamanki
  elini ilk tuttuğum
  yüreğimi kanatlandıran o titreşim
  kanı geçiyor kanıma sandığım
  öyle bir değdin ki varla yok arası
  ve yanarken ateşten ellerim
  yatak çarşafının apaklığında duyduğum serinlik
  ve sevgiyi sende bulduğum ilk
  o ılıklığa değinmek yerine
  uzak düşlerde olsa da yeter
  içindeki mağaralarda besler büyütürüm
  her ne olursa olsun bir değini
  yeter ki bana ispat etsin yaşadığımı
  
  yaşadığımı koklamak istiyorum
  bir koku uzaktan yakından ya da kendimden
  kulak memelerinde şebboy
  saçlarında o koku
  ki öptükçe öpüldükçe büyüyen
  her yel estikçe getirir düşlerime
  koklarım çok uzaklardaki anılardan seviyi
  bir yel esmiş mi esmemiş mi
  bir kıpı dal oynasa
  bir yaprak kıpırdasa
  duyulur duyulmaz olsa da
  içimdeki mağaralarda besler büyütürüm
  her ne olursa olsun bir koku
  yeter ki bana ispat etsin yaşadığımı
  
  yaşadığımı tatmak istiyorum
  bir tat ki uzaktan yakından ya da kendimden
  ağzımda dilimde damağımda
  bir buruksu mutluluk sandığım
  salt benim diye aldandığım
  kendi yalanlarıma kandığım
  arttı yaşadıkça duyduğum acı
  yitirmemek için o acıyı çoğaltırım
  içimdeki mağaralarda besler büyütürüm
  her ne olursa olsun bir tat
  yeter ki bana ispat etsin yaşadığımı.
  
  aziz nesin
• sözlüğe şöyle efsane bir entry kazandırmış yazar:
  (bkz: #107442021)
  
  aldım takibe + şuku