okuyarak hayatı anlamaya çalışmak ^*

• insani yalnizliga gark eden durumlardan birisidir.
• (bkz: yaşam kullanma kılavuzu)
• doğru yöntem, yanlış ülke.
• teoride mümkün ama pratikte imkansız olan girişim.
• tutunamayanlarda selim ışık bu yolun yolcusuydu. genelde pek başarılı olunamıyor.
• sonsuz bir okyanusa açılmak...edebiyat gibi,sanatın her dalı,hayata açılan sihrli bir kapıdır.büyülendiniz mi bir kere,artık geriye dönüş yoktur.edebiyatsız,sanatsız,kitapsız,bir hayat tadı olmayan bir suya benzer...
• okuyarak öğrenilen bilgilerin, gerçek hayatın dinamikleriyle birleştirilmesi durumunda anlamlı olabilir belki ama gel gör ki hayatı anlamaya çalışmak zaten başlı başına bir derttir..
  
  binlerce yıldır birçok insan hayatı anlamak için kimi zaman okumuş, kimi zaman gezmiş kimi zamansa sorular sorup cevaplar almaya çalışmış.. belki birçoğu bulamamış hayatın anlamını, ama en azından çabalamış günü gününe yaşamamışlar..
  
  ot gibi yaşamak yerine, okuyarak ya da tecrübe edinerek hayatı anlamaya çalışmak kötü birşey olmasa gerek..
• "daha başka ne yaparak hayatı anlayabilirsiniz ki?" şeklinde görüp arttırdığım yaşam biçimidir.
  
  bilirsiniz, genellemeler bizim bulunduğumuz bilinç düzeyinde yüksek boyutlu verileri en tasarruflu ve isabetli şekilde işlemek için emrimize amade, ancak çoğu zaman da beyhude bir çabadır. belki de sonsuz sayıda değişken içeren koskocaman evreni, sınırlı sayıda duyu ve doğanın yaşam kisvesi altında en gelişmiş haliyle yalnızca insanda evrimleştirdiği kapalı bir yerde yüzen birbiriyle deli düzeyde karmaşık bağlantılar yapan bir yağ tabakasından anlamaya çalışmak...
  
  zordur bunu yapmak, tüm benliğinizi ister. gerçeğe ulaşma yolunda samimi bir çaba ve belki tüm ömrünüzü bu yolda geçirmenizi gerektirir. herkes alabileceği kadar doldurur kadehine hayat okyanusundan. yutabileceği kadarını içer, sindirebileceği kadarını kullanır.
  
  hissetmek? tecrübe etmek? bunlar kişiye özeldir^*. ben dilimin sınırlarında nöbet beklerken^* sevdiğim kadına kokusunu içime çekip sarıldığımda oluşan huzuru, gökyüzünü izlediğimde oluşan huzurdan ayıracak kelimelere sahip miyim?
  
  ne yaparsan yap konu hayatı anlamaya gelince birbirimize muhtacız. sanatı bu yüzden icat ettik; algıladığımız dünya'yı en iyi şekilde diğerlerine gösterebilmek için. richard feynman sanatçıları genelgeçer bir değer üretmeden dünya'yı anlamaya çalışmaları bakımından eleştirir. ancak dikkat edin, hiçbir sanatçı gerçekten vazgeçmez.
  
  adam, kadınına bakınca gördüğü zerafeti anlamdırmak için ona şiirler yazdı, bunu en derine işleyen melodilerle süsledi.
  
  doğa ile büyülenen insanoğlu saf ve daha sade bir şey daha icat etti. çıplak bir gerçeklikle her şeyin hikayesini yazmaya soyundu, adına bilim dedi.
  
  işte tüm bu anlam çabasında yapılması gereken, yığılmacı bir bilinçle hareket edilip içinde olduğumuz evreni okuma yolundaki asil duruştur. ne bir robot gibi duygusuz, ne de gerçekle ilgisi olmayan bir şaşkın gibi. ancak deli olduğunun bilincinde olan bir hayvan gibi, kim olduğunu reddetmeden, usulca.
  
  belki böylece bir gün hayata gerçekten dokunabiliriz bile.^*
• kitap okumak elbette faydalı. çok sosyal olmayanlar bunu kişisel gelişim adına da gerçekleştirmekteler. fakat çabalarına saygı duymakla beraber sosyal hayattaki deneyim eksikliğinin kitap okuyarak kapanmayacağını düşünüyorum.
  
  günlük dinamiklere bilmem ne zaman yazılmış şeylerin ayak uydurması zor. ayrıca yazılıp çizilenler işin genel hatları, yani bireye özel değil. kişi psikolog ve psikiyatrist değilse, deneyimsiz birisinin sadece okuduklarıyla hayatı yorumlayabilmesi pek sağlıklı değil.
  
  özellikle nerd denilebilecek tipler okuyarak hayatı anlamaya çalışmak yolunu tercih ediyorlar. sosyal ilişkilerde zayıf olduklarını kabul etmeyip, kitaplarla işi çözdüm dedikleri anda da insan ilişkilerinde yine kaybeden tarafa dönüşüyorlar.
• “aradığın şey o kitaplarda değil, aradığın şeyi okuyarak bulamazsın. sende eksik olan şeyi gözlerinle tamamlayamazsın. aradığın şeyi dünya’da arayacaksın, aradığın şeyi yüreğinle bulacaksın. dünya’da ki tüm kitaplar, tüm hesaplar, akıl oyunları, sayfalarca laflar, sevginin yerini tutmaz. okuyarak öğreneceksin ama severek anlayacaksın.”
  şemsi tebrizi