pasaport kahvesi

• bir ahmet telli siiri^*
  " kıyıda, taşın üstünde
  oturmuş denize bakıyor
  kimse konuşmuyor onunla
  ne rüzgâr ne de izmir
  
  gün bitiyor ve lacivert
  sözcükler çekiliyor
  susuşların ipek ağıyla
  
  az ötede pasaport kahvesi
  - gel, bir bardak çay içelim
  diyor bütün gün beklenen
  
  bulut suya değiyor
  su zamana
  ve yalnız çakıltaşları
  değil aşınmakta olan
  
  batık bir gemi
  gibi uzaklaşırken ordan
  yakamozlar kalıyor geride
  balkıyan acılar gibi
  
  eskiyen neydi günboyu
  yaşanan neydi
  hangi bıçağı biledi deniz
  
  işıklar sönüyor kıyıda
  ve burkulan bir yürekle
  çekip gidiyor bu kentten "
• okudukça, "hakkında ne çok söylenecek şey varmış bu izmir'in." dedirten şiir.