remi
-
bir iskambil oyunu
-
gavurca erkek ismi.
-
ilk olarak orta 1 de okuduğum ve kendisiyle tanıştığım, çok kereler acılarını paylaştığım, fransız yazar hector malot'un "kimsesiz çocuk-sans famillle", romanının baş kahramanı olan küçük çocuk. roman 19. yy da fransa'da geçmektedir. remi sokakta bulunmuş fakat kır kökenli fakir bir çift tarafından belli bir yaşa getirilmiş bir çocuktur. zamanla, şartlar onu küçük yaşta, gerçek ailesi sandığı kimselerden koparılmaya iter ve bir anda kendisini yaşlı bir adam (vitalis), üç köpek ve bir maymundan oluşan gezici bir sokak tiyatrosu grubunda bulur. remi'nin asıl acıları ve hayatla yüzleşmesi o andan itibaren başlayacaktır... romanın daha sonra "remi" adında bir çizgi filmi de yapılmıştır ve günümüze yakın olmasına rağmen aynı çocuksu duyguları bende uyandırmıştır...
-
satrançta "beraberlik ?" sorusunu sorma şekli.
hamlenizi yaparsınız, saate basmadan önce (eğer zamanınız az kalmışsa saati durdurabilirsiniz) (bkz: satranc saati) rakibinize dönüp "remi" dersiniz. rakibiniz hamle yapar yada kabul eder. satranç turnuvalarında "tu$e" den başka duyabileceğiniz yegane sözcüktür. -
bunalimli bir cizgi film
-
(bkz: sans famille)
-
[auxerre'li remi] (841-908) ortaçağ'da scotus eriugena 'nın etkilerini üzerinde en çok gördüğümüz iki isimden biridir. köşeli parantez içinde verdiğim gibi auxerrelidir, üstad'dan etkilenmiş diğer isim de auxerreli heiric'tir. (841-876) zaten remi, heiric'in öğrencisidir. sırasıyla auxerre'de, reims'de, paris'te hocalık yapmış. sonunda yorumcu olmuş. yorumlarını şöyle sıralayabiliriz;
tekvin ile mezmurlar üzerine
donatus ve priscianus üzerine (latin dilbilgisi ustaları)
terentius iuvenalis prudentius sedulius üzerine (şairler)
boethius 'un de consolatione philosophiae (felsefenin tesellisi üzerine)
martianus capella 'nın düğün adlı eseri üzerine
remi 'nin yorumları sonraki çağlarda çok güvenilir kabul edilmiş. xii. yy.da concheslu guillame, remi'den yararlanarak yorumlarını yazmış. -
kurgusu ve olay örgüsü ile aşmış ama bir çocuk için de aşırı derecede depresif olan, lakin çocukluğum boyunca izlemekten alıkoyamadığım süfer çizgi roman.
-
eski dilde iri taneli yağmur yağdıran bulut anlamında kullanılan kelime.. genelde çoğul hali olan ermiye olarak kullanılırmış..
(bkz: ermiye) -
"kimsesiz çocuk" adıyla feyza ataman tarafından dilimize çevrilen bu roman kemalettin tuğcu'yu mumla fenerlerle aratır.ömrümde ilk okuduğum romanın böylesine radyasyon etkisi taşıması,çocukluk yıllarımı kabusa çevirmişti.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap