sınav dönemi bozulan psikoloji ^*

• vizeler,finaller yakla$irken butun sene yayan sanki siz degilmi$siniz gibi birden bir sorumluluk duygusuna kapilirsiniz."ailem benden cok $ey bekliyor,onlari uzmemeliyim" gibisinden aslinda pek sallamadiginiz fakat pozitif yonde motivasyon saglayacagina inandiginiz bir takim gazlar verirsiniz kendinize.ondan sonra oturup hi$imla gunde 43 saat ders cali$ilmasini ongoren bir cali$ma programi yaparsiniz,hemen ertesi gun ba$lamak uzere(cunku o ak$am guzel bir film vardir).ertesi gun programa bire bir riayet ederek ders cali$maya ba$larsiniz.2 saat sonra "biraz mola vereyim de sonra devam edeyim" diyerek masadan kalkarsiniz.o arada istem di$i olarak televizyonu acarsiniz.esra ceyhan'in konuklari ilginizi ceker.ozellikle kocasindan dayak yedigi icin tv ye cikan ve utandigindan dolayi kafasinda kese kagidiyla oturan kadin ilginizi ceker.bu arada tophan isimli yeni bir kibar assolist ibne'nin de turedigini fark edersiniz.ve 2 saat boyunca bo$ bo$ bunlari seyredersiniz."hadi kalk derse" dediginiz zaman kendi kendinize "dur olm,bak kadin agliyo" diye mazaret uretirsiniz.
  gunler boyle salakliklarla gecer.derken sinavlara 2 gun kala masanin uzerindeki tozlu cali$ma programini gorursunuz.guzelce yirtip cope atarken az zamanda cok i$ ba$armaniz gerektiginin farkindasinizdir.bunun yarattigi stres buram buram sarar sizi.her$ey dokunmaya ba$lar.ev arkada$lariniz sirf siz rahat cali$amayasiniz diye tv seyrederler,muzik dinlerler;anneniz sirf okuduklarinizi anlayamayasiniz diye tam cali$manin ortasinda telefon eder.boyle boyle inceden siyirirken siz de bunlari gelip sozluge yazarsiniz.
  bir gun son sinava da girip eve dondugunuzde tv yi acarsiniz.esra ceyhan diye birini veya onun program yaptigini bile farketmezsiniz.aniden tekrar normale donmu$sunuzdur,fakat olan olmu$tur o arada..
• (bkz: sinav donemi abartilan seyler)
  (bkz: sinav oncesi)
  (bkz: sinav oncesi entry yazmak)
  (bkz: sinav sonrasi)
  (bkz: sinav stresi)
  (bkz: sinava girmeden onceki tripler)
• inanın özledim bu psikolojimi.
  sabahın 4 5 ine doğru yetişmeyecek projeye bakarken mutfağa bir sigara daha içmeye gidersiniz.
  ulan bıraksam mı şu okulu derken
  son bir umutla biraz daha çabalarsınız
  bu çaba arasında sigaranın yitip giden külleriyle mana ararsınız.
  ahh be güzel günlerdi.