the paradigm shift

• korn un 11.stüdyo albümünün adı. 10 yıl aradan sonra ilk kez head in de kadroda bulunduğu albüm olacaktır.
• head'in geri dönüşünün net bir şekilde hissedildiği albüm. hoş, korn dinlemeyi see you on the other side döneminde bırakmıştım ki 2005 yılına tekabül eder, yani head'in ayrıldığı yıl. sonraki albümleri tabi ki dinledim ama bir şeyler eksik geldi, sarmadı, hele bundan önceki the path of totality'de iyice kafayı yemişlerdi dubstep ayağına. bu albümden ilk single never never çıktığında yine bi elektrik-elektronik bölümü mezununu koymuşlar stüdyoya demiştim ama bi yandan da önceki boktan işleri gibi değildi, bi merakta bıraktı, zaten en yumuşak şarkı da buymuş albümde.
  
  kısacası olmuş be abi. iyi yaptığınız bir şey var işte, "deneysel olacağüz, gelecek dabsıtepte, piroğresif müziklerde" diye kendinizi maymun etmeyin bir daha.
• olmuş albüm. özellikle "prey for me", "love& meth", "die another day"^* ve "spike in my veins" dikkatimi çekti.
• see you on the other side'dan beri gelen ilk korn albümü, untouchables'tan beri yaptıkları en iyi albüm.
  
  never never dandik bir single. bu konuda genel görüşe katılıyorum. ama albüm ciddi şekilde kazımış en kibar tabiriyle... head'in geri dönüşü, net şekilde belli oluyor. never never'ı çıkartın, geriye kalan şarkılar gayet güçlü duruyorlar. çift gitar kullanımının efektif şekilde tekrar işlenmesi, şarkıların boyutunu arttırmış. ray luzier'in bateri partisyonları, şarkılara david silveria'nın katamadığı bir dinamiklik eklemiş.
  
  albüme dair hislerimi şöyle anlatabilirim. limp bizkit'in gold cobra albümünü dinlerken resmen nu-metal'e çılgın gibi sardığım orta okul sıralarına dönmüştüm. bu albüm de o heyecanı yaşattı bana aynen. hele what we do nakaratındaki minör tondan jonathan davis vokalleri gelince gözyaşlarım follow the leader'ı anarak akıyordu resmen... on senenin ardından gerçek anlamda bir korn albümü dinliyor olmak, ergenliğini nu-metal ile helak etmiş bir nesil için farklı birşey, emin olun.
  
  prey for me ile pata küte girişen albüm, yedinci şarkı never never'a kadar nefes aldırmıyor. şarkılarda sert ve amansız bir atmosfer var. mass hysteria, what we do, love&meth bu noktada oldukça öne çıkıyorlar. never never'dan sonra biraz orta tempoya kayılsa da, şarkılardaki sertlikten pek ödün verilmiyor, lullaby for a sadist ve victimized gibi şarkılar da ikinci yarıda dikkat çekiyor.
  
  the paradigm shift benim yıllardır korn'dan beklediğim albümdü ve sonunda head'in geri dönmesiyle birlikte bu işi yayınlamaları beni fazlasıyla memnun etti. ağır, karanlık ve ezici bir albüm. bilin ki kesinlikle never never bu albümü özetlemiyor. çatır çatır şarkılar dinleyeceksiniz.
  
  ekleme: albümün plağını edindim. 45 rpm olarak iki disk bulunuyor. çok sevimdim çünkü 45rpm plakların ses kalitesi daha iyi oluyor. bu açıdan da bir artı puan ekledim korn'a. afferim!
• alphaville'in prostitute albümünün açılış parçasıdır:
  
  let's dance, stop to fight
  we do the paradigm shift tonight
  yeah, it's a natural drift alright
  and it's coming up out of the blur
  out of your mind from deep below
  the hidden harmonies discover
  chaos-- which means order
  its evolution is a spiritual way
  
  for quietness is stronger than motion
  silence is stronger than sound
  listen to the tone which is not played
  nothing is what we want
  quietness is stronger than motion
  silence is stronger than sound
  nothing is what we get
  but the holistic movement of all
  yes, that is the way
  do you hear the river flow?
  do you hear it?.. yes!
  do you hear it flow
  
  you talked yourself into wrong questions
  you don't care about the answers
  you let the others be the good ones
  you're part of the death-bringing system
  there is no place where you can hide
  stop chasing the wrong gods of time (ter)
  chasing the wrong gods of time (bis)
  running out of time (ter)
  time kills!
  
  you're lowering hopes much too much
  you get into the grind much too much
  and losing faith in your abilities
  the loyalty to your beloved system
  of belief must surrender
  to chaos which means order
  evolution's not a model of yours
  
  for quietness is stronger than motion
  silence is stronger than sound
  listen to the tone which is not played
  nothing is what we want
  quietness is stronger than motion
  silence is stronger than sound
  nothing is what we get
  but the holistic movement of all
  yes, that is the way
  do you hear the river flow?
  do you hear it flow?
  do you hear it???