yalniz okur

• iki mesaj atıp şakülümü kaydırandır. yanlış bile anlayamıyorum kendisini. hayata boş gözlerle bakar oldum. ıq'm taban yaptı ve öylece de kaldı. ^*
• milli takım kampındaki mehmet okur'dur.
• "ben beni bilirim, gel gör anlatamam.
  gir bak içer(i)de, hem bahar hem güz.
  dünya malında, komşu bağında,
  billa gözüm yok, dururum dümdüz."
• "ben bu dünyaya bir türlü alışamadım
  bu yüzden insan içine karışamadım
  bana mı sordunuz adımı koyarken
  bir küstüm bir daha barışamadım
  
  uyumlu faniler bana uyumsuz derler
  delirttiniz beni ey ehven-i şerler
  uzlaşırsam namerdim ateşe verseler
  garanti muhabbetlere yılışamadım"
• her insanın aslında dönem dönem kozasının içinde dönüşümünü tamamlamayı beklediğini, hayattan zarar gördükçe o kozaya tekrar girilebileceğini ve eskisinden daha güçlü bir şekilde tekrar çıkılabileceğini fark etmemi, görmemi sağlayan yazar, okur, anlatıcı, dinleyici.
  
  kim kimi tuttu acaba?
• yalnızlığı, kimsesizlikten değil, insansızlıktandır.
• (bkz: yazamaz)
• gelin oldum gidiyorum diye diye gelin olup gitmiştir. yalnız, giderken ağlayacaktı, aklı başına on gün gecikmeyle geldi.
• umudunu attı denize birkaç iyilik ya sardı etrafına ya sarmadı. hangi balık bilecek, yoksa hiç kimseler mi bilmeyecek bilmiyor.
  bilinmezden hepiniz kadar korkuyor, az ya da fazla değil. ama bazan hepinizden fazla kötü insan olası geliyor. ve bugün, ana rahmine geri dönmeye koşulsuz bir yolu olsa dahi orada bile hüzün kuşlarının sel kıyamet yakasına yapışacağını zannediyor.
  korku ve öfke iki zalim rakip, bugün eteğinden bir biri, bir de öteki çekeliyor. ve o, bir ağız dolusu "kahretsin!" demekten bile ölümüne korkuyor.
  kötü insan olmak hiçbir coğrafyada bu kadar zor olmamalı.
• iyi yürekli ve kendini yalnız olarak tanımlasa da yalnız bırakmayacak yazar..
  teşekkürlerim onun için.