acının rengi

• söz ve müziği ilkay akkayaya ait olan ve kızılırmak'ın çığlık albümünde bulunan mükemmel şarkı. sözlerini de yazayım tam olsun.
  
  gitmeler bir tek bizi eksiltir
  ve inancı
  güzellik hiç durmadan uzaklaşır
  gökyüzü kararır
  dünyayı kim sarar biz böyle kirliyken
  gidersen yüreğini de al git
  bende seni kanatır
  
  sonra reyhan rengi bir acı kalır
  dostluklardan sevgilerden geriye
  yalnızlık kalır
  yalnızlık büyütür
  ama sonra yalnızlık çürütür
  yalnızlık
  gitme...
  gitme...
  
  bu sevda sığmayacak ömrüme biliyorum
  ah ne yazık sığar sandılar
  bu yüzden erken gittiler
  dünyayı sevgiyle kuşatırız yeniden
  gidersen inancını bırak git
  senden beni kanatır
  
  sonra reyhan rengi bir acı kalır
  dostluklardan sevgilerden geriye
  yalnızlık kalır
  yalnızlık büyütür
  ama yalnızlık sonra çürütür
  yalnızlık
  gitme...
  gitme...
• (bkz: gecenin rengi)
• irinin rengi sarıdır.
• (bkz: siyah)
• bir adnan yücel şiiri.
  
  acının rengi
  
  ..ey acılara tat veren güzellik
  yüreğimize hoşgeldin
  geldin de
  çiçekli dallara döndürdün öfkemizi
  artık ister dolu yağsın ömrümüze
  isterse kar
  biz ki bildikten sonra sevmeyi
  bütün sabahlar
  acı renginde olsa ne çıkar
  .
  
  adnan yücel
• beyazdır belki... 'aciyi seven' onun aydinliginda gorur kendini bazen...
• sonunda giren yan flüt solosunu da unutmamak gereken muazzam bir grup kızılırmak parçası...
  
  sonra reyhan rengi bir acı kalır
  dostluklardan sevgilerden geriye
  .
  .
  .
  .
  .
  yalnızlık kalır.
  
  demek ki acının rengi reyhanmış.kimin aklına gelirdi...
• ilkay akkaya'nın yorumuyla harkûlade olan bir şarkı.
  
  "yalnızlık büyütür
  ama sonra yalnızlık çürütür
  yalnızlık
  gitme...
  gitme..."
• çektiğiniz acıdan dolayı yaşaran gözlerinizin o an gördüğü renktir.. batarken güneş kızıla çalar; deniz kenarında içerken baktığınız koyu maviliktir.. bazı bazı kırık bir kalp şeklini almış olan bulut beyazlığıdır.. ama esasında acı çektirenin gözleri ile aynıdır.. saçlarının gölgeliği ile birleşiltir..
• ne rengi vardı ne adı ne de tadı bunun....bir yakarıştı bu, biraz daha yakın olmaktı allah"a, dillere dolanmış bir duaydı. evet bir dua...
  "al acıyı bu candan ,canım pahasına da olsa al" diye edilen dua. pazarlık yapmaktı bu. nasıl bir acıdır ki bu, neydi seni bu hadde getiren acı .? sevilene duyulan özlem mi ,aşk mı ,yalnızlık mı, ölüm mü, yapılan bi hata, söylenen bi söz yada büyük bi kayıp mı ne ..... ?
  içim acıdı inan.acıttın beni.sustum sadece, düşündüm.nedir bu ,ne olabilir bu kadar diye...o an sesini duymak istedim, duyamadım yine sustum.anlatsaydın halbuki bana acılarını,rengini,dozunu ,sebebini belki ilaç olurdum sana, sen olurdum, hafiflerdi acın. alışıktı çünkü bu bünye acılara, ayrılıklara, yalnızlıklara yoldaş olurdu sana...sessizce düşünmüştüm yine seni.
  acı senin acındı halbuki bana ne oluyordu ki ben niye kötü oluyordum ; acıyı , özlemi, pişmanlığı ,mutsuzluğu... yaşayan sendin bana ne oluyordu.benim canım niye yandı .belki de bu da benim sınavımdı ne dersin, inanabilite çıtasını yükselttiğim benim...
  
  bi sabır denemesiydi bu biliyorum...dayanabilme sınırım yüksek , duygusuzun biriyim belki ama yeter gelmeyin bu kadar da üstüme.deşmeyin bu kadar yarayı. yakmayın bi daha bana ışık sönecekse hemen .durdurun geçen şu zamanı olmayacaksa o . doğmasın güneş batacaksa yine. aydınlık olsun her yer. ışık ol, ayna ol göreyim seni , gör beni...olmayacak,olamayacak, imkansızsa tüm bunlar eğer; döndürün beni fabrika ayarlarıma döndürün geri kendi dünyama n'olur : (
  
  acın olsaydım çok yakmazdım canını inan...
  
  kocaman yüreğin var senin çocuk güçlüsün sen.yok olmak için açma o elleri , etme o duayı...dön geri.