• 1972 yapımlı bu harika film kanımca cüneyt arkın'ın en yakışıklı olarak arz-ı endam ettiği filmdir. oyunculuğunu söylemiyorum bile. ve de tabii ki hemen herkesin bahsettiği gibi filmin müzikleri efsanedir. o yıllarda böyle filmler çekebildiğimiz için türk sineması ile ne kadar gurur duysam az..
  • silinebiliyormuş.
    yani biz sıradan insanlar bunu ne kadar yapabiliriz bilmiyorum ama, serdar ortaç yapmış. mesafe adlı eserinde bundan behsetmiş.

    ''bitik ve mutsuz anılmak
    alın yazımsa sildim çoktan''

    siz anca ''alın yazısı :('' deyip ağlayın pis luğzırlar. bitliler ya of.
  • bu film müzikleri olsun hikayesi olsun oyunculukları olsun benim gözümde bir numaralı türk filmidir. artık depresif zamanıma denk geldiği için mi film gerçekten beni etkilediği için mi bilmiyorum ama her izlediğimde ağlarım hem de hüngür hüngür.
    cüneyt arkın hiç bir filminde bu kadar karizmatik, erol taş hiç bir filminde bu kadar iyi ve mert karakterli, şükriye atav hiç bir filminde bu kadar insanın içini parçalayan acılı anayı oynamamıştır.
    --- spoiler ---
    cüneyt arkının düşmanlarıyla hesaplaşmadan evvel , bursaya oğlunun mezarına götürmeye söz verdiği yaşlı kadını bursaya götürmesi, nişanlısıyla "son kez güzel bir gün geçirelim" diye "ben gamlı hazan" melodisi eşliğinde elele tutuşup dolaşırken aralarında geçen diyaloglar, ayrılırken yüzüğünü çıkarıp kızın avucuna bırakması, cüneyt arkın'ın annesinin ölüm haberini alması , son sahnede ölürken mutlu günlerinin gözünün önünden geçmesi hepsi ayrı ayrı duygulandırır insanı
    --- spoiler ---
    bu film kendisinden bir yıl önce çekilen bir iran filminin tıpatıp müziklerine kadar aynı versiyonudur ama ikisini de seyretmiş biri olarak diyebilirim ki türk filmi olan her açıdan on basar bu filme
    (bkz: qeysar)
  • cüneyt arkın'ın en sağlam filmlerinden. müthiş bir film noir.
  • her izlediğimde ayrı bir noktadan yakalayan, cüneyt arkın'ın, erol taş'ın kariyerlerindeki en iyi performansları sergilediği bir film bu. sadece onlar değil, yan rollerdeki herkes coşmuş. muhteşem. müzikleri, daha önce de çok kez değinildiği üzre, ayrı güzel. insanı hipnotik bir etkiyle mıhlıyor ekranın karşısına.

    şimdilerde moda olan eski filmleri dizi olarak yeniden çekme furyasında değerlendirilse keşke. hikaye çok derin, karakterler çok sağlam.. sündürmeden, tadını kaçırmadan en az 2 sezon çekilebilir. ki doğru cast ile çok büyük başarı potansiyeli taşıdığı aşikar bence. elbette filmin tadını vermez, elbette tam manasıyla bir tatmin söz konusu olamaz fakat bugünün imkanlarıyla yeniden çekilmesini isterim şahsen.
  • bu filmde kullanılan şarkılar şunlardır:

    1-isfendiyar münferidzade - geysar film müziği
    2-manos hadjidakis - arodafnousa
    3-hüsnü özkartal orkestrası - ben gamlı hazan
    4-mine koşan - dert bende
  • orhan aksoy'un pek guzel bir filmi. intikam hikayesi. siradisi.
    1972'de cekilmis; "get carter"i* animsatir.
    cuneyt arkin - haydar
    fatma belgen - nisanli haydar
    mumtaz ener - dayi haydar
    sukriye atav - anne haydar
    erol tas - agabey haydar
    istemi betil* - "sari" sehmus kardes
    kamran usluer - besir kardes
    ihsan gedik - binali kardes
    ulku ulker* - sehmus'un "dostu"
  • yer yer italiktir, ki insan o kısımları yaşarken belini doğrultamaz.
  • yeşilçam'da tür sinemasına denk gelmek pek mümkün değildir. yeşilçam'da genel olarak ağır dramlar ya da cıvık romantik filmler çekilmiştir. yeşilçam, komedi türü açısından da çok zengindir. günümüzün kalitesiz komedi filmleriyle kıyaslanamayacak düzeyde şaheserlik komedi filmleri hep o zamanlarda çekilmiştir.

    70'lerin başlarında dini motifli filmler ön plana çıkarken; 70'lerin ortasından seksen darbesinde yasaklanıncaya kadar da yeşilçam'a seks furyası hakim olmuştur. tüm bu farklı türlerin arasında korku, aksiyon, gerilim, film-noir ve intikam gibi farklı tür ve alt türlere ise pek rast gelemezsiniz. bazı yıllarda senelik 200 film çekebilme kapasitesine erişebilmiş yeşilçam sinemasında ne yazık ki bir elin parmağını geçmeyecek sayıda korku filmi vardır desek abartmış olmayız.

    intikam ögesi ise yeşilçam filmlerinin çoğunda vardır esasında. fakat intikam alt türüne sırtını fazlasıyla dayayabilmiş ve bu işin altından alnının akıyla çıkabilmiş pek az film mevcuttur. bu anlamda 1972 yapımı ve orhan aksoy imzalı "alın yazısı" filmi türk sineması için parmakla gösterilecek birkaç filmden biridir.

    baş rollerinde cüneyt arkın'ı, fatma belgen'i, mümtaz ener'i, sükriye atav'ı ve kısa rolüyle de erol taş'ı izlediğimiz bu film, türk sinemasında intikam alt türünde çekilmiş en iyi filmlerden biridir. intikam motivasyonunu oluşturan sebepler fazlasıyla klişe olsa da intikamın alınış tarzı oldukça dikkat çekicidir. özellikle ilk intikamın alındığı hamam sahnesi tartışmasız türk sinemasının en iyi sahnelerinden biridir. aynalı çekimleri, yaratılan gergin atmosferi, dış sesleri ve boğucu final sahnesiyle hamam sahnesi eşine az rastlanır bir sekanstır. diğer intikam sahneleri de kendi içlerinde kaliteli olsalar da hamam sahnesinin vuruculuğu diğer sahneleri acımasızca bastırmaktadır.

    bu arada filmin senaryosu ve insanı her çaldığında etkisi altına alan müzikleri bir iran filmine aittir. bu anlamda aslında bir uyarlama filmdir. böylesine etkileyici bir filmin her karesiyle yeşilçam'dan filizlendiğini düşünmek hoş olurdu; fakat uyarlama haliyle de tüm övgüleri fazlasıyla hak ediyor.
  • haramilerin ilk albümlerinin ilk klip çalışmasıdır ayrıca.

    çağla sen çağla yaralı kalbim
    feryadım duysun alem isterdim
    bal dudaktan ahu gözden
    ak söğüt altında güzde
    bir ateş isterim yar senden

    cemalini görmeseydim
    al yanaktan tatmasaydım
    seni bir an unutsaydım
    keşke demek neyime

    tükenir ömrüm bir an yerlerde
    güller açmaz oldu özlem hep yare
    felek suç sende değil bütün kabahat bende
    çiziyorum alın yazım elimle

    ne hasretim mavilere
    ne bahara ne de güle
    beni ayırdılar yardan
    kaldım burda biçare

    budur halim dertli başım
    uslanmadı deli gönlüm
    felek sana bir çift sözüm
    çiziyorum alın yazım elimle
hesabın var mı? giriş yap