• kıskandığım insanlar. gri falan deniyor ama ben resmiyetini çok seviyorum. ankara'da yaşamayıp çok sık ankara'ya giden biri olarak tunalı boyunca yürümek, dost kitabevine saatlerce bakmak ve kızılay'da banklara oturup gelen geçeni izlemek, eymirde haftasonu yürüyüşü yapmak favorilerim. çok seviyorum.
  • sıkıcıdır sanırım.
  • düzeltiyorum :

    lanet olsun bu şehre
  • yahya kemal 'e sormuşlar:

    “ankara 'nın en sevdiğiniz özelliği nedir?”

    y.k:”istanbul'a dönüş yolu olmasıdır.”
  • ankara'dan gitme sürecim yaklaştıkça bu şehirden kopmak daha da zor gelecek gibi hissediyorum. sanırım üzülüyorum ama neyseki bağlayan bişey de yok.
  • çok konforludur. standartları bellidir. ne isterseniz ne ararsanız bulursunuz. bu haliyle canım trakya'ma benzer.
  • koca bir şehrin her sokağının evinize çıktığını hissettirir. yabancılık diye birşey yoktur bu şehirde.
    canımın içi ankara.
  • çocukluğumun, ilk gençliğimin, ilk aşkımın ve ilk yaramın şehri benim için özeldir.
  • ankara ne isterseniz size onu verir.

    eğlenmek istiyorsanız hayvanlar gibi eğlenecek mekanları, yemek yemek istiyorsanız sayısız ve çok kaliteli restoranları, huzur istiyorsanız bir çok büyük parkı içinde barındırır. ya da yalnızlık istiyorsanız tenha sokakları...

    ankara keyif almayı bilenlerin yaşadığı şehirdir. her sokağında anısı, her mekanında dostlukları vardır. çok nadir zamanlar dışında ekstra bir trafik yoğunluğu da yoktur zaten. insanları da bir kaç semt dışında gayet güler yüzlü ve yardım severdir.

    siz bakmayın ankaraya bok atanlara. ankara'dan başka şehire taşınıp da ankara'yı özlemeyenini daha görmedim bir kaç ufak istisna hariç.
  • istanbul'un kira fiyatlarından, kalabalığından, trafiğinden, günde 5-6 saat yol gidip gelmemden ötürü düşündüğüm eylemdir. istanbul'dan ankara'ya göçüp gidenler var mı? sizce istanbul'u bırakmaya değer mi?
hesabın var mı? giriş yap