auschwitz

• sanırım 13 melek anlatmıştı, güney kampüste mi ne, japon çocukların bir gezisi varmış. bunların çimenlere uzanmış arkadaş grubundan birisi yanlarından geçen japon çocuklardan birini çağırmış, çocuk gülümseyerek gelmiş. eleman, çocuğun gözlerinin içine bakıp ''hiroşima nagazaki'' demiş kayıtsız bir ifadeyle. çocuk ağlayarak uzaklaşmış.
  
  işte auschwitz de almanlar üzerinde buna benzer bir etkiye sahip. almanlarla otururken, muhabbet ederken, birdenbire, durduk yere auschwitz derseniz, ''niye bunu dedin, ne oluyor?'' bile demeden hemen boyunlarını büküp, üzülmeye başlıyorlar, 'ama bunun üstünden çok zaman geçti' falan diye içleniyorlar, özür diliyorlar. genel olarak almanları susturmak, özür diletmek ve ağlatmanın yolu sadece auschwitz deyip susmak. hatta iddia ediyorum ülkeyi işgal edecek olsan bir tabur aşvitz diyen adamı yollasan teslim ederler sancağı, ülkenin anahtarlarını, usulca terk ederler tarih sahnesini.