• daha önce serum takılırken ve kan aldırdıktan sonra kısa süreli bayılmalar gecirmiştim ancak en kötüsü tuvalette yüksek ateş nedeniyle yaşadığımdı.tek hatırladığım anne diye çığlık atmam sonrasında kısa süreli süper hızlandırılmış bir rüya eşliğinde sudan çıkarken kulakların açılması gibi bir his.uyandığımda banyo paspasının ustundeyim.nolduğunu anlayamadığım için attığım çığlık ve babamın duş başlığıyla beni sulamasıda ayrı bir hoştu. bayılmanın en güzel yanı butun acıları silmesi ve kısa süreliğine kuş gibi hafifletmesidir.ancak 5 dakika sonrası için (bkz: kusmak)
  • vazovagal senkop denen genetik zaafla doğmuş olduğumdan azıcık kanlı, yaralı filan bir şey görüş alanıma girse maalesef yaşadığım durumdur. özellikle de başkalarının başına geliyorsa. hastanenin dezenfektan kokusu bile yetiyor. ayrıca ergenlik yıllarından beri aşı-iğne gibi durumlarda da yerden kazınmam gerekiyor. bu korkaklık değil, yalnızca bir refleks.

    işte böyle zamanlarda ilk belirti göğüs kemiğimin üzerinde aşağıdan yukarıya doğru incecik bir sızlama, bir iç çekilmesi hissi. hemen ardından kulaklarımda bir hışırtı ve uğultu ile birlikte soğuk terler basıyor. son olarak da gözlerimin önü benek benek siyahlaşıyor. aniden küt diye gelen bir baygınlık değil, haberli geliyor neyse ki. başarabilirsem, başımı iki bacağımın arasına eğerek birinden su istiyorum acilen.

    yıllar önce sayısal puanım istanbul'da tıp tutarken tercih etmediğim için babam beni hiç affetmemişti. ona diyemedim ki, "baba, bu illet bana senden miras, ben hastaneye bile giremem". doktor olmak yalnızca sayısalcılıkla olmuyor, çok başka meziyetleri de barındırıyor.
  • üç kere çocukken, üç kere 21 yaşında bir-iki ay arayla ve iki kere de 6 ay önce ve 1.5 sene olmak üzere hayatımda sekiz kere bayıldım. çocukkenki olanlarda, ilkin kusmayla beraber, birisinde yüksek bir yerde otururken baş dönmesi ve düşme, bir kere de ortaokulda kahvaltı yapmadan hızlıca okula gidince andımız okunurken olmuştu. 21 yaşında geçirdiklerimde ise ilki yine şiddetli bir kusma sonrası. sonraki kanal tedavisi sırasında. diğeri ise salonda uyuduktan sonra aniden kalkmam vesilesiyle. son iki bayılmam da yine mide bulantısı ve kusma ile birlikte. özellikle 21 yaşındaki olanlarda çok takılmıştım. eeg (epilpesi testi gibi bişey), ekg, beyin tomografisi vs. hep temiz çıkmıştı. en son bir prof. dr. holter yaptır dedi. bir gün boyu kalp ritmi dinlendi ve kardiyolog da kalpte basit derecede tehlikeli olmayan blok var dedi. nitekim amcamda da var. ama kimi bünye böyle tepki verir dedi. yapacak birşeyimiz yok dediler. toplumun %10-15 kesiminde varmış. yani burda bazen beyne giden ileti gecikiyormuş ve başka bir etken de olursa vücut böyle tepki veriyormuş vs. dediler. bir kaç kere daha geldi yakın zamanda böyle bayılma hissi ayağımı yükseğe kaldırınca 5 dakika içinde geçti şükür. bayılmalarda yaşadığım his ise, bayılma hissinin ilk belirtisi bir 5 dakika öncesinde başlıyor genelde bulantı, halsizlik, böyle çok kötü hissetmek vs. sonra iyice durum kötüleşiyor ve evet bayılıyorum diyebileceğim raddeye geliyor. (son gelenlerde önceden harekette bulunup yere yatıp ayakları yükseğe kaldırmak cidden işe yaradı ve engelledi.) bayılma olursa ise kimi zaman 30 saniye kimi zaman 5 dakika sürüyor ve bir rüya hali oluyor. kimi zaman allah diye korkuyla bağırarak. kimi zaman da sakin bir şekilde uyandığım oldu. ama sonuç olarak olmasa daha iyi olur gibi hissediyorsun ve eğer sık olursa bir panik-atak hali yaşıyor insan. acaba yine olur mu? diyerek. bayılmayan anlamaz diyelim ve ekleyelim anlamamakta fayda var. gerçi vücudun savunma mekanizması ama insan kötü hissediyor işte. ayıldıktan sonra da insana bir rahatlık hissi geliyor. benden bu kadar. bunları yazmak bile insana o anları hatırlatıyor. ama artık pek önemsemiyorum.
  • yoğun üzüntü ve sürekli ağlama sonucunda başıma gelen hede.

    gözlerimi açtığımda hastanedeydim. kolumda serum başımda merakla beni gözlemleyen ailem vardı.

    kimsenin yaşamasını istemem. ilk kez başıma geldi. umarım tekrarlamaz.
  • bugun hayatimda ilk kez basima geldi. spor salonunda pedal cevirirken son dakikalarda hizi iyice arttirdim yanimdaki arkadasim ile su diyalog yasandi

    suzbah: gozlerimde flashlar patliyor sanki, hic iyi hissetmiyorum
    a: su ic
    suzbah: gozleri acik tutmakta zorlaniyorum
    a: gecer simdi su ic
    suzbah: hic iyi hissetmiyorum...

    daha sonra ne oldu hatirlamiyorum, kendime geldigimde gozlerim kapali, hareket edemez durumdaydim.bir yandan boynumu ve kollarimi tutuyorlar, diger yandan saglik ekibi arkadasima tansiyonum kalp ritmim vs hakkinda bilgi veritordu. daha sonra su diye sayiklamaya basladim.beni yere uzattilar ve gozlerimi yavasca actigimda bir suru insan, ambulans ekibi ve arkadasimi gordum. bana rengimin yanimda getirdigim sari havlu gibi oldugunu, tansiyonumun asiri yukseldigini, gozlerimin ters dondugunu ve yaklasik on dakika soguk terler dokerek bilincsiz kaldigimi anlattilar. en son kalp ritmi ve tansiyonumu olcup eve yolladilar. sanirim o an beynime yeterli oksijen gitmemis, bayilmadan ziyade bilmem ne episode gecirmisim. bu arada arkadas korkudan altina sicmis, saolsun simdi corba yapiyor bana..
  • hayatımda 3 defa son ikisini son bir ayda yaşadığım durum.sinirlerim bozuk,ruhumu,yüreğimi ve bedenimi çok yorduğum zamanlara gelmesi ise daha manidar tabi.ama dün oldukça fazla zararla atlattığım durum.şöyle ki yaşadığım şehrin en kalabalık caddesinde akşam saatlerinde kaldırıma yığılıp kalmışım.tek birşey hatırlamıyorum o anla ilgili.onun öncesinde ki tüm gün gözyaşlarımı tutmak için,bağırıp çağırmamak çok uğraştığımı hatırlıyorum ama sonrası yok.ve beton kaldırımda ne kadar kaldığımı hatırlamasamda kendime geldiğimde ambulansın içindeydim.sonrası ilk defa başımdan dikişlerle gece yarısı eve dönüşüm.
    ve tek düşündüğüm bu yaranın acısı geçeceği ama yüreğimdeki yaranın acısı geçmeyecek olması.o kaldırımda keşke uyanmasaymışım demem ise bambaşka bir başlık konusu tabi.
  • kurtulamadığım durum.okulda,evde farketmeksizin bayılıyorum.ulan bi çözümü de yok.2 kere tomogrofi,eeg çektirdim.bir şey yok.

    kalbe baktırdım ordan da bir şey çıkmadı.başka ne kaldı bilmiyorum.psikiyatıra gittim bir de 3 tane ilaç verdi onları deneyeceğim..

    çok lanet birşey çok.
  • gerekmedikçe bayılmamak, illa bayılacaksanız da yerini, zamanını ve yanında bayılacağınız kişiyi doğru tespit etmek lazım. hayatımın ilk bayılma deneyimini 2 sene kadar önce yurtdışına görmeye gittiğim eski sevgilimin yanında yaşamıştım. gece kulübünün birinde ortada fol yok yumurta yokken pat diye bayılmış, sevgilimin beni tutmasıyla kırık çıkık olmadan durumu atlatmıştım. ancak her bayılan insan ayılınca az biraz ilgi odağı olur nazlanır ya malesef onu hiç yaşayamadım. nitekim, bayıldığımda etrafımı sarmış olan insanlar ben biraz ayılınca beni bırakıp "onca yolu geldi, kollarımda öldü!" diye akıllara zarar biçimde panikleyen sevgilimi teskin etmeye başladılar. biraz daha toparlanınca ben de onlara katıldım hep birlikte onunla ilgilendik. ikinci bayılma deneyimimi ise geçenlerde iş nedeniyle tek başıma gittiğim yurtdışı seyahatinde kaldığım otelin asansöründe, tesadüfen benimle aynı asansöre binen adamın bavulunun üstüne düşmek suretiyle yaşadım ki, adam sonrasında katiyen düşmediğimi hemen beni tuttuğunu iddia etse de kolumdaki koca morluk nedeniyle bu iddiayı pek inanılır bulmadım. velhasıl bu sefer gözlerimi açtığımda adamın yakışıklılığı nedeniyle "bu defa gercekten öldüm de cennete geldim galiba." diye düşünsem de otel görevlilerinin olay yerine intikaliyle bayılıp sonra ayıldığımı anladım. sağolsunlar topluca ilgilenip, odama götürdüler. biraz başımda beklediler, otel yönetimi meyve tabağı falan gönderdi ama ben yine şöyle layıkıyla bir nazlanamadım. nazlanamayacaksam bayılmanın ne alemi var di mi? ondan mütevellit sevgili dostlar size tavsiyem nazınızı çekecek insanların yanında bayılın ya da hiç bayılmayın. tuzlu ayran denilen bişey var neticede.
  • sonrasındaki rezil baş ağrısı olmasa çok büyük problem değil aslında. hatta bilincin yerine gelirken kulaklarindaki o fosurtu ne güzel bir histir öyle.kabul ediyorum değişik bir insanım.
  • bir cerrahi asistanin basina gelebilecek en adi durumdur.. bastan bi kulak cinlamasi, denizde yuzuyomus hissi, sonra gozleri bi acmissin yerdesin, ayaklarini demin alet istedigin hemsire kaldirmis.. karizms sifirlanmasina mi yanarsin, hocanin kizmasina mi, titrek halini herkesin gormesine mi, yoksa durumu nasil toparlayacagini bilememene mi..

    bayilmak yerine kafami hizlica yere vurup beyin travmasindan olsem iyiydi..
hesabın var mı? giriş yap