• bir bağımlı ile yedi yıl ilişki. 14 şubat, yeni yıl, bayramlar,
    tatiller tatsız süprizlere gebedir ya da hiç tadını çıkaramazsınız.
    sosyal hayatınız kalmaz.işi gücü bırakır onunla ilgilenirsiniz.
    maddi, manevi yıpranırsınız.
    seviyorsunuz çünkü. emek harcamadan, kötü gününde
    yanında olmadan nasıl seviyorum dersiniz ki hem?
    defalarca söz verir ama tutamaz.
    karakollar, hastaneler uğrak yeriniz olur. aklı başına gelip,
    "seni seviyorum" dediğinde yelkenleri suya indirip, sarılır,
    "yanındayım" dersiniz.aslında kendinize bile gücünüz yetmiyordur.
    çabaladığını görürsünüz ama başaramaz.günün birinde,
    ayrılıyorum, bensizsin artık dersin,
    aldığın cevap "sen zaten yalnız daha mutlusun"
    biliyorum söyleyecek sözü olmadığı için bunu söyledi.
    bağımlı ile yaşamak bir böbreğini vermek gibi ya da
    yaşamının yarısını vermek gibi. ondan sonra bakıyorsunuz
    en başa dönmüşsünüz. verdiğiniz her şey dipsiz bir kuyuya
    gidiyor sanki. bu yaşadığımdan da çok şey öğrendim.
    sokakta bağımlıları gördüğümde artık aklıma anası, babası, eşi,
    çocukları geliyor. giden, kaybolan bir daha gelmeyecek hayatları
    aklıma geliyor.
    bunu yazdım çünkü aynı kısır döngü içine düşmüş ve
    çıkamayan birileri vardır belki.
    ona buradan şunu söylemek istiyorum:
    "elinden geleni yaptın, lütfen her şeyi bırak ve
    hayatına geri dön"
    ben öyle yaptım.
hesabın var mı? giriş yap