tinerci isaac

gerontokrasi

anne, baba ve çocuk kurulumdaki hata ile başlar ve tüm toplumu zehiri ile yaşatır.
bir kere çocuk dünyaya getirmek, (yahut evlat edinmek bence arada bir fark yok) sevgi ve bilinçli bir tercihin ortak hareketidir. siz o insan yavrusunu tamamen ortak bir bilinçle ve büyük bir sevgi ile getirdiniz değil mi? değil mi? sesim geliyor mu? anlaşıldı.

toplumun büyük genelinde bu böyle işlemez. bir dolu dinamik vardır "üreme" için. en önemlisi ve değişmezi de "baskı". mesela öküzün biri çıkıp yapacağınız çocuk sayısının miktarını söylecek kadar cüretkâr olabilir. insana ters bir durum. ama toplumu baskı şekillendirir. çünkü toplum aslında "insan"dan oluşmaz. başka bir şeydir içindeki. en tatlı adet ve geleneklerden başlar (bunlar kutsanır hep), rezillik ürünü yasalara kadar uzanır baskının içeriği. bir çocuğu dünyaya siz getirirsiniz. sizin ortak (!) kararınızdır. o sizi zorlamaz. ama nedense o çocuğa daha ilk anlarından bir dolu borç yazılır. ana babaya saygı mesela. neden? sen beni yetiştireceksin elbette. sağlığım için elinden geleni yapacaksın. eğitimim için de. başkalarına zarar vermeden yaşamayı göstereceksin. çok büyük bir armoninin en ufak ama bağımsız bir parçası olduğumu bana öğreteceksin. bunlar hep senin ödevlerin. çocuktan asla bir talebin olamaz. buna saygı da sevgi de dahil. seni nasıl değerlendirecekse o bunu yapar zaten hiç merak etme. ama içten içe kendinin nasıl bir bok olduğunu iyi bildiğin için çocuğu bir başına tercihlerini yapma hakkı için bırakmak yerine devreye yapay bir "saygı-biat-itaat" sistemi sokuyorsun. çünkü zaten yaptıkların insani değil. bunun yıkımından korunmak için işte bu yapıya sığınırsın. vatan sevgisi gibi kavramlarla çok benzerlikleri var görüldüğü üzere. bir borcunuz olmamasına rağmen sizden talep edilen saçmalıklar dizisi.

hiç kimse; elinde olmayan, iradesi dışındaki unsurlar için ne eleştirilebilir ne de yüceltilebilir. gerontokrasi bu ikinciye örnektir. gebermediğin sürece belli bir zaman geçirdikten sonra "yaşlı"sındır. peki daha başka? yok. sıfır. sade geçirilen zamandan dolayı kazanılan (!!) bir itibar. o geçen yılların içi dolu veya boş mu? cevap yok. yaşlılık asla bilgelikle eşanlam taşımaz. anlık değerlendirmelere tabi bir hal. otobüste yaşlılara yer verilmesi mesela. kimdir nedir bilmediğin biri. burada yer verip vermemek tamamen senin tercihindir. her iki halde de ne takdir ne yergi hakedersin. kimseyi ilgilendirmez. ama işleyişte bu böyle değil. hastalıklı bir toplumun gözüne veya götüne girip girmeme endişesi ile yaşamaya mahkum olmanın düşüreceği hazinlikler.

her insan önce kendisi yaşar. kimse yarın ölecekmiş gibi davranmaz. pratikte budur. hiç aranmayın öyle bilge-aziz tipler. o bakımdan her kuşak bir sonrakine görece bir enkaz devreder. kimse üzerine düşeni yapmaz. hani bir genç çıkıp, "bana bok gibi bir dünya bıraktınız" derse karşı taraf "ama biz de böyle bulduk" diyecektir. zincirleme bir hal. tencere dibin kara seninki benden kara.
özetlen gerontokrat bir tip görürseniz acımayın sikin. zaten onlar hiçbir zaman sizi umursamadılar.

devamını okuyayım »