bisküvi adam

• bu tuhaf abur cuburun ortaya cikisi benim "biskuvi adam istiyoruuaagmm" diye utanmadan yirtinabildigim bir zaman dilimine denk geliyordu. (yazar burada "ne zaman oldugunu hatirlamiyorum" demek istiyor)
  bence gayet leziz bir biskuviydi, hatta bonus olarak kisiye onu gicik oldugu biriyle ozdeslestirip neseyle kolunu bacagini kopartma zevkini tattiriyordu, lan ne guzeldi be. (yazar eski gunleri ozlemle anarak duygusallasiyor. gibi.)
  
  dahasi ben buralara firindan yeni cikmis sevgili basligindan esinlenerek geldim, bu da nasil hastalikli bir serbest cagrisimdir bilemiyorum.
• süper kahraman isimli bisküvi.
  vardı böyle bişii.
  piyasada pek tutunamadı, hatırlayan da çıkmaz genelde. sanırım eti'nin ürünüydü^*, adam şeklinde bir bisküvi idi. kahramanımıza çeşitli kıyafetler giydirilen bir reklamı vardı, etkileyici şarkısının sözlerini yazayım da tam olsun:
  
  bisküvi adam derler benim adıma
  vazgeçemez kimse alışınca tadıma
  yemesi çok keyifli
  doyurucu lezzeti
  
  insan şeklinde bir bisküvi yemenin neresi keyifli anlayamazdım. galiba kimse anlayamadı, ürün tutmadı. politically correct de değildi zaten, bisküvi kız çıkmamıştı. keşke çıksaymış aslında, reklamlarında nil karaibrahimgil oynar, cıngılı da o seslendirirdi.
• ilkokul birinci sınıfa gittiğim yıllardı. şubat tatilinde annemle ve o anda annemin karnında ikamet eden kardeşimle köye gitmiştik. her gün, uzaktan kuzenim olan iki kızkardeş ile sokaklarda çamurların içinde oyunlar oynayıp duruyorduk. o zamanların en güzel abur cuburuydu benim gözümde. sallamıyım ama 50 bin lira ya da 5 bin lira gibi bi fiyatı vardı. her gün en az üç tane alıp kızkardeşlerle birlikte önce kolunu sonra ayağını yicez nihohaha sesleri eşliğinde mideye indirirdik. tadı da halen damağımdadır. çok kötü bir tadı yoktu, gayet başarılıydı. hatta hatta bugünlerde halen satılan hanımeller isimli küçük bisküvilerden birinin tadıyla aynı bir tattı ama şimdi tam açıklayamadım hangisi olduğunu.
• istanbul büyük şehir belediye tiyatrolarından bir çocuk oyunu.
  bir kaç özel tiyatro ziyaretime binaen söyleyebilirim ki biletleri 25-30 tl arasında satılan özel çocuk tiyatroları ile kıyaslanamayacak kadar başarılı.
  içerik de muhteşem, kostümler de, dekor da... oyuncular zaten 10 numara.
  emeği geçenlerin eline sağlık dedirtmiş, çok tatlı bir oyun.
• ilkokul yıllarımda çok kısa bir dönem yedikten sonra piyasadan kalkmış olmasına rağmen tadını hala hatırlayabildiğim, kendi hür irademle (ya anne ben hödö istiyom demeden) alabildiğim ilk abur cubur. en büyük hadise bisküvi adamı tek parça çıkarmaktı pakedinden, çünkü genelde kırılmış olurdu. eğer tek parça çıktıysa ilk önce kelleyi almak da çok zevkli olurdu.
• bizküvi adam derler benim adıma (ha! ha! ha!)
  vazgeçemez kimse alışınca tadıma (ho! ho! ho!)
  ikisi bir pakette, çantalarda ceplerde
  bisküvi adam, bisküvi adam, bisküvi adam
  
  diye de devam ederdi sözleri...
• mairi mackinnon imzalı çocuk kitabı. korkunçlu bir kitap. bisküvi adam onu yemeye çalışan bir köy dolusu adamdan kaçıp bir tilkiye yem oluyor. yaramazlığının sonu böyle bitti diye bitiyor kitap. böyle saçma sapan mesajları olan kitapları okumayınız çocuğunuza.
• grimm brothers'da fazla büyük olan bir versiyonu görülebilir.
• genelde en son kafasını yedigim ve kolunu bacagını ısırınca kendimi fena hissettigim için damakta eritmek suretiyle tuketmekten yine de vazgecemedigim cocukluk püsküğüsü.
• (bkz: püsküüt şahıs)