• walter salles'in foreign land'dan sonra yine kimlik arayışı üzerine çektiği, merkez istasyonu ismi ile gösterilen, brezilyanın merkezine, yüreğine yapılmış bir yolculuğu, insanın kendinde yol alışını anlatan filmi.fernanda montenegro ve vinicius de oliveira başrollerde inanılmazlar.
  • muziklerini cilgin gibi aradigim ancak baska care kalmadigi icin televizyondan aldigim ses cikisiyla bilgisayarda 2 sarkisini kaydettigim muhtesem film...

    yıllar sonra gelen edit: buldum buldum...
  • su aralar yesilcam sinemasinda gosterilen, ilk yarisinda canımın cok sıkıldıgı ama ikinci yarisinda kendime geldigim rio de jenariodaki central stationda yollari kesisen bir kadin ve kucuk bir cocugun oykusu...
  • filmdeki bir gariplik filmin brezilyada cogu okuma yazma bilmeyen brezilyalilar etrafinda gecmesine karsin herkesin fransizca konusmasi... fransizlar yapmis filmi ama bu kadari beni sasirtti...

    edit: 2002 model ayamik'in dublaj teknolojisinden haberi yokmus sanirim. hmm... evet.
  • final sarkisiyla beni son saniyesine kadar salonda tutabilmis bir film. leziz...
  • --- spoiler ---
    insanlar basta baslarina bela oldugunu dusundukleri kisilere sonradan alisabiliyorlar, baglanabiliyorlar ve daha onemlisi onlari sevebiliyorlar.
    insanlar sevdikleri, hayatlarina ortak ettikleri, baglandiklari kisilerden vazgecmek zorunda kalabiliyorlar.
    once basindan savmaya calistigi cocugu bagrina bastiktan sonra sirf "kan bagi" yuzunden ailesine geri vermek durumunda kalan kadinin hikayesi.
    ne aci severken ayrilmanin boylesi.
    --- spoiler ---

    doymadim diyorsaniz alin bir de: (bkz: kolya)
  • --- spoiler ---
    sadece bir kac gunlugune de olsa, birisi ufacik bir velet oteki orta ya$larda bir hanim da olsa, ve bu iki ki$i birbirlerine yabaci da olsalar, 2 kalbin birbirine acilmasini anlatiyor bu film.brezilya'nin kasabalarinda yolculuk yaptiriyor insana, tahmin edilenden cok farkli, kimilerine belki de cok tanidik gelebilecek bir dunyanin penceresinden bakmamiza icin veriyor, hikayesini anlatirken..film gozleri ya$li da olsa yuzlerindeki o guzel tebessumle bitiyor, bu iki insan ellerindeki aletten fotograflarina bakiyorlar ve unutulmaktan korksalar da, asla unutulamayacaklarinin bilincinde olmanin verdigi gulumseme olsa gerek o..
    --- spoiler ---
  • 1998 brezilya fransa ortak yapimi, herkesin portekizce konustugu sicacik bir film. guney amerikanin etkileyici goruntu ve renkleriyle sunulan bir sevgi ve insanlik oykusu.
  • bu can yakici filmin mumkunse "audio commentary" ile de izlenmesi yerindedir; zira filmi uretenlerin brezilya ile ilgili gozlem ve fikirlerine de kisa yoldan ulasabilirsiniz bu sayede. ornegin yakinlarina mektup yazmanin ve bu sayede iliskileri ayakta tutabilmenin yogun ic gocun sembolik sonuclarindan biri oldugu... veya fakir bir cocugun kosu stilini, burjuva bir cocugun oyle kosmayacagini dusunen basrol oyuncusunun yorumlarini duymak icin birebir.
    bu arada ustun oyuncu kucuk josue'nin juliette binochet'e manyak benzeyen bir yuzu ve ifadesi oldugunu da bilimum binochet hayranlari* gozden kacirmayabilir.
hesabın var mı? giriş yap