• dikkat ederseniz hayati hakkini vererek yasayan ender insanlardandir cingene kizi. gunluk yasaminin tum mareleini gorursunuz onda
  • gaziantep muzesi'nde sureti görülebilir. kulağı küpeli, başı bağlıdır. gözleri felfecir okumakta, bütün bir tarihi ezip geçenlere alaycı alaycı gülümsemektedir. zeugma'nın mona lisa'sıdır.
  • bir ruh halidir aslen. suretine bakan büyüsüne kapılır, yaşamaya doyar. ölümcül kız ah onu onu..
  • (bkz: gadjo dilo)
  • zeugma kazılarında 1992 yılında çıkarılan mozaikteki kadın figürü gizemli bakışları ile zeugmanın simgesi haline geldi. ilk çıkarıldığı zaman kimliği konusunda kesin bir tanımlama yapılamayan bu mozaiğe figüründeki kadın resminin çingeneleri andırması sebebiyle - çingene kızı - adı verilmiştir. ancak bazı kaynaklar mozaikteki asma figürüne dikkat çekerek bu mozaikteki figürün yer tanrısı gaia olduğunu ileri sürmüştür. ayrıca gözleri 180 derece lik bir açıda etrafını takip eder. gaziantep arkeoloji müzesinde yer almaktadır.
  • bu mozaikle ilgili mühim bir yanılgı, büyük boyutta zannedilmesidir. gören herkesin ilk tepkisi "aaa küçükmüş!" oluyormuş. bizim de öyle oldu. 70~80 cm civarı genişliği var.
  • bir histir ' çingene kızı ' , yaşamın tam içinde ama yaşamaya aç, kendini olduğu gibi sergileyen ama içinde paylaşılmamış bi dünya taşıyan ; bir yandan yalnızlığa doymuş diğer yandan beklentisiz bir yüz,,

    bir anıdır; yaşanmış, izi kalmış,derin açık net aydınlık bir ürperti,
    bir daha hissetmekten korkulan,
    ama gözler açık,özlemle beklenen,

    adına 'yaşamak' denilen.
  • (bkz: esmeralda)
  • tabiri caizse beynimin içine etmiş kızdır. bundan 3 yaz önce puzzle yapmayı seveceğimi düşündüğüm dönemlerdi. ilk puzzle'ım olan 500 parçalık ufak resim aynı gün içerisinde bitince işleri büyütmeye 1000 parçalığa geçmeye karar verdim. da vinci'nin karma eserlerinden oluşan bi tane alıp 2 günde bitirince "oha" dedim, ben bu işi biliyordum. o ruh haliyle d&r yolunu tuttum ve çingene kızını gördüm. arkadaşımın verdiği "senin gibi cins bakıyor, al sen bunu al, al, al! yap, yap, yap!" gazına önce gelmedim "mozaik ama, parçalar küçük renkler karışık bid bid bid" dedim, uzak durdum. sonra ne oldu, nasıl oldu anlamadan "yaparım ki ben bunu!" diye kasada buldum kendimi. işte o tarihten beri, evde olduğum her yaz ben bu puzzle'ı yapıyorum. daha doğrusu yapmaya çalışıyorum. o 1000 minik parçanın her birini binlerce kere, binlerce yere denedim. her birini defalarca şekline, rengine göre ayırdım. her başına oturduğumda annemin alaylarına, babamın acıklı bakışlarına maruz kaldım. kayayı parçalasam, zımparalasam, boyasam, verniklesem, mozaik olarak yapsam şimdiye bitecek olan motif lanet puzzle da bitmek bilmiyo arkadaş! bitirdiğim an sabrımdan dolayı peygamberliğimi ilan edip evin girişine karınca duası yerine asıcam. tahminen 200 parça falan kaldı. bu yaz sonuna ya da en kötü ihtimal seneye biter diye düşünüyorum. hadi hayırlısı.
hesabın var mı? giriş yap