danaburnu

• çimlerin en büyük düşmanı. 1 haftada tüm bahçeyi mahfedebilir. görüldüğü yere ilaçlı (zehirli) bulgur serpilir.
• yazlikta aksamustu 7 gibi ortaya cikan ve o saatteki bulusmalarda klasik '' ne 7 de mi buluscaz? sen delirdin mi, ne dedigini bilmiyorsun onlarin ortaya ciktigi saat bu'' seklinde tirsinc polemiklere konu olan, zamaninda nice cocuga (ben dahil) bisiklete binerken carpip yere dusmesine sebep olmus dev boculer. (bkz: ceylankent)
• benim bildiğim danaburnu ' lar uçmaz... bahçeyi suladıktan sonra çıkarlar ortaya... çocuklar arasında dönen zehirlidir, ısırır, koparır geyiklerinin aksine çimler dışında birşeye zarar veremeyecek kadar küçüktür... ufak bir topuk darbesiyle "vııckkkk" efektiyle ruhunu teslim eder...
• kus avciliginda yem olarak da kullanilan, gübreyi cok seven, ekili ekinlerin köküne verdigi zarar nedeniyle pek zararli, yuvasına su tatbik ederek disari cikmasi saglanabilen, ezilmek suretiyle veyahut tarim ilacı uygulanarak öldürülebilecek böcek
• özellikle biber,domates ve patlıcan köklerini sevdikleri söylenen bu pek şirin olmayan hayvanlar çabuk çoğalırlar. başta öldürmek zor gelebilir ama tecrübeyle ustalaşırsınız. kafası oldukça sert olduğundan keser gibi bir alet yardımıyla kafasına kafasına vurularak öldürülebilir. bunun yanında zehir ve kepeğin karıştırılıp hamur haline getirilerek yuvalarına konulması da etkili olabildiği gibi, yemek için yaptığınız kızartmanın kalan yağının yuvalara dökülmesinin daha etkili olduğu bilinir.
• özellikle çiğdem gibi soğanlı bitkilere pek meraklıdır bunlar. kökler civarına yuva yaparlar. yuvalarının içlerini salgıladıkları ipeğimsi bir madde ile sıvarlar, böylece yuva duvarlarından dökülen toprak parçalarının özene bezene kazdıkları tünelleri kapatmasına engel olurlar. yuva ağzı toprağın üzerindedir, o da ipeğimsi maddeden imal edilir ve kapak şeklindedir. ezildiklerinde yeşilimsi bir sıvı çıkarırlar. yavruları mini minidir. yuvalarının üzerine sönmemiş kireç dökülerek de canlarına okunabilir.
• hule, 1981'de madaralı roman ödülüne layık görülen oktay rifat romanı.
• ğvappa dır lazcası 7-8 yaşında zıpır bir veletken yazları gittiğim bi tanecik köyümde kuş yakalamak için faydalanırdık bu böcükten manyak kuzenlerimle toprağın dibindeki bu kahverengi mahlukatı yüzeye çıkarmak için yuvasına - ki bulması pek kolay değildir - sabunlu veya deterjanlı su döker sonra da garibanın çıkmasını beklerdik malzemenin yetersiz olduğu zamanlarda işediğimiz de olmuştur yuvalarına ne günlerdi bea
• çocukken akşam saklambaçlarının çalılar arasında saklanırken dananın burnuyla burun buruna gelinip, bir türlü kurt olmaya izin vermeyen çocukluk kabusu.
• tayvan halkının çok sevdiği,kızartıp yedikleri böcek.
  
  prinç tarlalarını sürerlerken toprağın yarılmasıyla su yüzüne çıkıyor, çocuklar da topluyorlar ve eve gitmeyi bile beklemeden oracıkta sadece bi duş aldırıp bokuyla pisliğiyle atıyorlar tavaya.