• dayak atilan olmak. her sartta yapilabilir, bazi durumlarda olumludur (bkz: sevisirken dayak yemek)cogunda olumsuzluk icerir (bkz: kucukken dayak yemek).
  • ardinal adlı hormonun daha fazla salgılanmasına neden olur..
  • insanın ufkunu genişletebilir dayak yemek. bi kere yedikten sonra bi daha yemekten o kadar da tırsmayacağı için daha cüretkar yapar insanı. hem mesela ne biliym sevdiğin kız için dayak yemenin tadı güzel olsa gerek. hele ki sonrasında size şefkat gösterecekse, off nasıl naza çeker insan kendini iyice, oh oh canım çekti. ben biraz sağa sola sataşayım en iyisi.
  • akşamları eve gelince yaşanır genelde bu durum
    - anneeeee, yemekte ne var?
    * dayak var, yiycen mi?
  • istanbul'da her an basiniza gelebilecek super olay.

    saat 4'u geciyor. tam olarak kadikoy dolmuslarina giden yokusu iniyoruz ben ve iki kiz. bir sure sonra arkadan sesler gelmeye basladi. birileri laf atiyordu ve dozu gittikce artiyordu. once sessiz, kendi caplarinda eglendiler; daha sonra bizlerin de cok rahat duyabilecegi sekilde laf atmaya basladilar. kiz arkadaslarimdan kavga sebebi olacak birkac laf ettiler. durum ciddiydi ve ben arkama bile bakmaya tirsiyordum. boy zaten 1. 70, aptal tifil bir adamim. dondum arkami, sozde delikanlilik gosterisi yapicam. ''arkadaslar ayip'' turunden birkac laf zirvaladim, tirsmistim ama ciddi ciddi. bugune kadar ''kavga etmem ben'' prensibini mumkun oldugunca korumus biri olarak kendimi cok farkli bir dunyada buldum bir anda. herifin teki geldi bi kafa atti, ben ne oldugunu bile fark edemedim. 4 kisiydiler galiba ki dedigim gibi 1 kisi bile olsa kavga etmek istiyorsa beni cok rahat dovebilirdi. arkadan birisi bicaklarken, digeri soldan tekme atti, onden bir de yumruk geldi falan. ben henuz aciyi kavrayamadim. yeni yeni dayak yedigimi idrak edebiliyorum.

    diyecegim; istanbul gunden gune bok oluyor. olmenin bu kadar kolay oldugu baska bir yer daha olamaz. nedir yani? herkes bir bodyguard, bir ozel soforle gezemez ki. ya da aksam saat 8'den sonra disari cikmayalim, evde gerizekalilar gibi televole mi izleyelim? mac izleyip, kufur edip, aksam karimizi mi dovelim. nedir lan!

    o saatte disarda ne isin var diyenleri sevgi ile kucaklar, kocaman dayaklar yollarim uzaklardan.
  • dayak atmak kadar rahatlatıcı bir durum olduğu söylenir. insanı deşarj eder bütün elektriği alırmış vücuttan.*
  • şiddete maruz kalmaktır. bu tip bir olay yaşayan insan, aynı şiddet duygularıyla dolar taşar. salgıladığı hormonlar neticesinde, aldığı darbeler sebepli ağzından burnundan kan akıyor bile olsa, bir şekilde ayağa kalkıp ya kendisine bunu yapan kimseye fiziksel güç dengesini ya da dengesizliğini gözetmeksizin dalar, ya da çeşitli sebeplerle dalamayıp kendini aciz hissederek hayata küser. her iki ihtimalde de kişi bunun neden olduğunu sorgulamaya başlar. dayak yeme sebebi olan konu ise inada biner ve ardı arkası kesilmez tekrarlarla yaşanmaya devam edilir.
  • sakin bir cumartesi sabahı işe giderken başınıza gelebilecek olay..

    bir ilk bahar günü, maslak'da plazalar arasındaki sokaklardan birinde, cumartesi sabah saat 10, isteksiz bir şekilde haftasonu mesaisi için iş yerine doğru yürüken, yanımdan yaşlı bir kadın geçti. bomboş sokakta karşıdan gelen, başında yazması, elinde tenis raketi* bulunan yaşlı teyze dikkatimi çekti ister istemez. fazla takılmadan yürüdüm geçtim yanından. ardından birinin boğazımdaki atkıyı sıkarak beni boğmaya çalışmasıyla hızla geri döndüm. bu garip yaşlı teyze asılmış benim atkıya sıkmakta. hayatım gözlerimin önünden bir kez daha geçti. kendimi ve atkımı zorla teyzenin elinden kurtardım. manyak mısın, napıyosun, yok mu kurtaran diye bağırırken teyze bu sefer elindeki raketle vurmaya başlamaz mı? can havliyle koşmaya başladım ancak raketin suratıma doğru inen son darbesinden de ancak araya kolumu sokarak kurtulabildim. bir yandan da kurtaran yok mu diye bağırıyorum. tabi ilgilenen yok..

    sonuç ağlayarak içeri girdiğim plazadaki herkesi ayağa kaldırdım, cumartesi bize mesai yaptıran genel müdürüm sanırım biraz üzüldü, kadının maslak da yaşadığını ve akli sorunları olduğunu öğrendim ve kolum 20 gün morarmış olarak gezdim..

    evet böyle..
  • bölüm sonu canavarı, mahellenin ağır abisi ya da yurdun reisi tarafından tatbik edildiğinde etrafınızdaki kimselerin pek de yanınıza yanaşıp sizi teselli etmeyecekleri yeme türü. çünkü bu ve benzeri dayaklarda ya sizin mevzu bahis dayağı varsayılan olarak hakettiğiniz düşünülür ya da göte gelip aynı lezzeti tatmamak için suskun kalınır. sizin o dayağı toplumun refah ve huzuru için yediğiniz düşünülür. yine de kişisel gelişimi hızlandırdığı söylenebilir. içinizdeki kibir duygusunu törpülerken, gurur pohpohlaması ile sizi şerefli malubiyet manyağı yapabilir. gururunuza çok yenik düşerseniz bir sonraki levelde mermi manyağı rütbesi olabileceği unutulmamalıdır.
hesabın var mı? giriş yap