ekşi itiraf

• bazı acılar insana şükretmeyi öğretir.
• s.ö:
  twittera gir,
  uygun tweetleri rtle,
  ileride uygun olma ihtimali olan tweetleri favla
  uygulamadan çık.
  
  s.s:
  twittera gir,
  uygun olan tweetleri rtle,
  ileride uygun olma ihtimali olan tweetleri favla,
  favı geri çek,
  tweeti kaydet,
  ileride uygun olma ihtimali olan tweetleri kaydet
  uygun olan tweetlerin bazısını favla bazısını rtle
  uygulamadan çık.
  
  --- spoiler ---
  
  s.ö: sevgiliden önce
  s.s: sevgiliden sonra
  
  --- spoiler --
• telefon çaldı ve babamı doktora kontrole götüren kardeşimdi arayan.
  
  c:crysisanthem
  
  c: ne yapıyorsun?
  
  -dışarıdayım tek başıma sigara içiyorum.sen?
  
  c: kahve içiyorum. sesin kötü geliyor. hayırdır?
  
  -doktor, abla ya.. boşuna ümitlenmeyin dedi hiç ışık yokmuş^*..
  
  devamını getiremedi. her ne kadar ne duyacaklarını, hastalığın gidişatını bilsem de o an, kardeşimin sözünü zor bitirdiği an kahve ağzımda kaldı, yutkunamadım..
  
  bekledim, olmadı.. kapadım telefonu bir şey demeden. doktor arkadaşım her gidişimde ayağını yere vururak "sana stres yapma diyorum" diye azarlıyor.
  
  o geldi aklıma.. avm'de milletin içinde ağlasam çok mu garip olurdu acaba?yoksa sağlığım yine daha mı kötüye gider?
  
  gözlerimin dolduğunu görünce kalktım, düşünmemeye çalıştım. zaten yeterince ağlamıştım zamanında. toparlanmalıydım. önce dvdlere baktım, raflardan kitap alıp baktım bir paragraf okumaya çalıştım. gözler doldu. karşıdaki görevli de garip garip bakınca çıktım.
  
  mağazayı dolaştım ama hiçbir şey görmüyorum aslında. maksat düşünmemek..
  
  sonra sırt çantası bakmaya gittim. bir an hakikaten aklımdan çıktı. sonra o bölümden çıktım. bir sağa bir sola baktım. 50 kez geldiğim avm ama nereden geldiğimi hatırlayamadım. kocaman bir boşluk kafamda.. sonra babamla empati yaptım. bu ne çaresizlik ya rabbi?
  
  ben onunla vedalaşmaya hazır değilim. ben bundan sonra yaşayacaklarımıza hazır değilim. bu yük fazla ağır geldi, artık kaldıramıyorum..
• en son bu sözlüğe entry girdiğimden beri 5 yıl geçmiş. geri döndüm. gençlere sesleniyorum buralara gelmeyin pek de iyi değil (bkz: 30 yaşına gelmek).
• flörtüm daha doğum günümü kutlamadı, üzülüyorum
• hafta sonu seks yaparken çok ses çıktı diye, alt komşum bana trip attı ve konuşmuyor benle.
• bugün sınıf öğretmenliğini yaptığım 7. sınıflardan öğrencimin biri “öğretmemim berkecan^* bana dm’den yürüyoo .s babam duysa bacaklarını kırar” diye şikayete geldi. mesajları da gösterdi. veleti görseniz ne şiirler, ne iltifatlar yazmış ağzınız açık kalır. yürümüş ama öyle böyle değil. ya hayır ilk önce o yaşlarda kendimi düşündüm. bizim zamanımızda kızlarım dikkatini çekmek için teneffüste top oynarken üzerlerine top atar. saçlarını falan çekip kaçar, onlar da “hayvansın biliyosan dimea” falan deyip kikirderlerdi. düşünün yani karşı cins etkileşiminin ilkelliğini. şimdiki nesil çok fena çok.^* ya hayır bir de bunlar hep elimde büyüdükleri için de ergenliğe girdiklerini kabul edememe gibi bir olayım da var. çocuksunuz lan siz. ne o öyle “ gözlerinin derinliği kalbimin ateşi falan demelersdfsfas bak yine gülme geldi.
  
  normalde bu tarz olaylara pek müdehale etme taraftarı olmasam da kızın babasının potansiyelini bildiğim için çocuğu güzelce uyardım arkadaşını rahatsız etme diye ne yapayım. ^**
• kim olursa olsun karşıma geçip bir şey istediği zaman ve sonunda sevimli sevimli 'hıı olmaz mı hıı?' dediğinde iliklerime kadar yumuşuyorum hayır diyemiyorum.
• iki tane 50 mg lik antidepresan alsam tek doz 100 mg ile aynı kapıya çıkar mı acaba? 100 e çıkmam lazım ama daha 50 likler var çöz olmasın istiyorum. sorular sorular..
• aile her zaman sevilmeli midir? siz hiç sevilmediğinizi hissettiniz mi? mesela ben ilk vazgeçilen insanım. insanlar beni kullanabildikleri kadar severler bu yüzden yalnızım ben.