rahşan ecevit

• benim hayatıma büyük bir dokunuş yapmış kişi. tabii kendisinin haberi yoktu bundan ama olsun.
  
  2001 yılındayız. aylardan temmuz. şehrimin en iyi ikinci anadolu lisesinde ergenlik buhranı yaşadığım lise birinci sınıfın bittiği zaman.
  
  başka bir anadolu lisesinden orta üçten ayrılıp tekrar sınava girdim ve burayı kazandım. tabii hazırlık okuduğum için muaf oldum hazırlık sınıfından ve doğrudan 9. sınıftan başladım. geldim ki o dönemde hazırlıktan gelenler ile orta üçten gelenleri karıştırmışlar, yani sınıftaki elemanlar gruplaşmışlar. hazırlıktan gelenler ile orta sondan gelenler hepsi kendi arkadaşları ile takılıyor.
  
  allah bildiği gibi yapsın o hocaları, adamlar orta okulda bizi öyle bir sindirmiş ki, özgüven tamamen yerlerde. ben zaten gariban bir memur çocuğu. para yok pul yok. öğle arası okuldan kaçıp sigara içiyorum kuytu yerlerde. eeee kimse ile arkadaşlık da kuramadım.
  
  uzun lafın kısası, ben sınıfta kaldım o sene. 1 buçuk ay babam ile konuşmadım. o bana kızgındı, benim ise onun suratına bakacak yüzüm yoktu. aynı sofraya bile oturamadım utancımdan.
  
  metin bostancıoğlu milli eğitim bakanı, okullar bitince açıklama yaptı. kesinlikle sınıf tekrarlarına af gelmeyeceğini söyledi. kâbus gibi bir buçuk ay geçirdim. sonra rahşan hanım devreye girdi. bazı şartlara bağlı olmak kaydıyla af getirilmesi için uğraştı ve başardı da.
  
  bir gün babam haber seyrederken "sınıfta kalmış öğrencilere müjde" dediğini duydum haber spikerinin. koştum hemen odaya. babamla uzun zaman sonra ilk defa yan yana geldim ve ilk defa konuştum. babam "ne demek ki bu" diye sordu. galiba sınıfı geçeceğim anlamını taşıyor dedim ve hemen koştum evden. atladım çalıştığım paralar ile ikinci el aldığım külüstür bisikletime. normalde 10 dakikada gideceğim okula 3 - 4 dakika olmadan varmıştım. koşarak çıktım müdür yardımcısının yanına. af gelmiş hocam dedim. kadın bana baktı, "daha bizim haberimiz yok, sen nereden biliyorsun" dedi.
  
  çok şükür şartlara uyuyordum ve sınıfı geçtim.
  
  ben biliyorum ki, o sene sınıfta kalsaydım bir daha toparlayamazdım. ama allah razı olsun rahşan hanım sayesinde kendime geldim. daha iyi iki sene geçirdim ve ilk senemde üniversiteye gittim. şimdi bir işim ve ay ortasında aldığım bir maaş var ise bunda rahşan hanım'ın katkısı çoktur.
  
  allah ondan razı olsun, allah mekanını cennet eylesin. öbür tarafta eşi bülent bey ile cennette mutlu olurlar inşaallah.