cemal kutay

• "said nursî (o "kürt said" derdi) şamandır" demişti, şaşırmıştık.
  
  kendisi de "şamanım" olduğunu söylerdi. (bu konuya daha sonra dönelim)
  
  anısına hürmetle beraber "tarihçi"den çok "yaşayan tanık"tır, "tasnifçi"dir.
  
  şöyle bir yöntemi vardı rahmetlinin; ortaya okkalı bir iddia atar ve "elimde belgesi var" derdi.
  
  kendisine duyulan hürmet ve 'belge'nin tarihsel gerçekliğin ortaya çıkmasınında mesnet teşkil etmesi nedeniyle (ki bugün olduğu gibi o gün de "belge" neredeyse bir fetiş nesnesiydi) herkes merakla kendisini beklerdi.
  
  sunucular kendisinden belgeyi istediklerinde önce uzun bir girizgâh yapar, nihayet belgeyi çıkarırdı. onun belge dediği sözgelimi kırk yıl önce (gazeteyi atıyorum) ulus gaztesinde kendisinin yazdığı bir köşe yazısı olurdu. "bakın ben bunu o vakit yazdım, inönü sağdı ve bunu yalanlamamıştı" filan derdi. buna da "belge" derdi.