zihinsel engelli çocuğu olan aile

• zihinsel engelli olan çocuğa karşı sadece biraz daha ilgi ve özen göstermesi gereken ailedir.^*
  
  ayrica belirteyim;
  
  - pazar sabahlari herkes geç uyanir, güzel bir kahvalti yapar
  - zihinsel engelli cocuk kardeşiniz ise kardeş payı kelimesi anlamını kazanır. önce kardeş payı yapilir, sonra size düşen pay bir daha kardeş payı yapılır.
  - aynı masada, hepberaber yemek yer
  - zihinsel engelli cocuğun hastalanmasi, düşmesi, veya bir sebepten canının acıması durumunda, sizin canınız daha çok acır.
  - bütün aile bireylerinin doğum günleri kutlanir, yilbaşinda hediyeler alinir, bayramda eller öpülür, harçlıklar alınır.
  - aile kavramını biraz daha benimseyerek, birlikte yaşamaktan mutlu olurlar.
  - zihinsel engelli çocuğun hayata katılma çabası, yaşama çabası ailenin diğer fertlerini motive eder.
  
  sadece biraz daha ilgili ve dikkatli ailedir...
  
  bunun dışında ufak^* şeylerde aileyi çok mutlu edebilir.
  
  zihinsel engelinden ötürü konuşamayan kardeşim 4 yaşında abi der ve 6 yaşındaki abisi^* dahil olmak üzere bütün aile fertlerini ağlatır. uzunca bir süre her yeni kelimesinde dünyalar o ailenin olur.
  
  annemin kelimeleriyle ilk konuşmasının etkisi :
  
  "simdi de konusmaya agirlik vererek elimizden geleni yapacaktik.egitimcisi ayna karsisinda çalismamiz için bir program hazirladi. ayni uygulamaya o da günlük çalismalarinda baslamisti. bizim uygulamalarimiz pekistirmeye yönelik olacakti. evde, büyük bir aynanin karsisina yan yana oturuyor, önce agzimizi açip-kapatiyor, çenemizi her iki yana oynatip, agiz ve çene egzersizleriyle basliyorduk. çok hosuna gidiyordu. ayna karsisinda zevkle çalisiyorduk. ellerimize birer lolipop alip ayna karsisinda yaliyor, ardindan dilimizle dudaklarimizi yalayip dil döndürüyorduk. sikilmamasi için de çalismayi kisa sürdürüp, günde iki kez uyguluyorduk. bu dil hareketlerini yaz boyunca dondurma ile pekistirdik. daha sonra söylenmesi kolay sesli harfleri çalismaya basladik. bu çalismalarimizida egitimcimizin çalismalarina paralel olarak sürdürüyorduk. keçeli kalemle ünlü harfleri aynaya teker teker yazip çalismalarimiza devam ettik. çok güzel ögreniyordu. aynadaki harfleri gösterip agzimi isaret ediyordum. arkadan oglumun da bu hareketimi tekrarlamasini istiyordum. o da tekrarlayip gülüyordu. artik aynaya bütün sesli harfleri yazip gösteriyor, onun da söylemesini istiyordum. bu çalismadan bikmamasi için bir süre ara verdik. bu arada egitimcisi ile basit tek heceli kelimelere geçmislerdi. at, ot, ev, top, el, kek gibi. biz de evde hemen bunu uygulamaya geçtik. esim, kartonlara ev, top gibi nesnelerin büyük boy resimlerini yapip altlarina isimlerini yazdi. bunlarla çalisip söylemesi için zorluyorduk. bazi sesler çikariyordu, net degildi ama simdilik söylemek için çaba sarf etmesi yeterliydi. ilk kelimesini egitimcisine, hastanedeki çalisma odalarinda " el" olarak söylemisti. egitimcisi bana anlattiginda sevinçten ne yapacagimi sasirmistim. bu çalismalara esim aksamlari daha çok agirlik vermeye basladi. artik kelimeler agzindan dökülmeye baslamisti.
  
  ev, top, atta, mam.. ben ne zaman; "anne" kelimesini söyleyecek diye sabirsizlikla bekliyordum. daha önce egitimcisine bir tek anne desin yeter demistim ve iste simdi "anne" diye mükemmel söylüyordu. dünyalar benim olmustu. bu sevincimin farkina varan oğlumda çok sık anne diyordu. ben sevindikçe oyun haline getirip gülüsüyorduk.
  
  dudaklarindan çikan her kelime evimizde günün konusu oluyor, mutlulugumuzu kat kat artiyordu. "
  
  not: bunu buraya yazmamin sebebi, zihinsel engelli cocuğu olan aile'nin teorik olarak, zihinsel engelli cocuğu olmayan aileden pek bir farkı yoktur.