ekşi itiraf

• 2015 sonu 2016 başındayken kendimi dışarıya kapattığım için, eğitimle kariyerle gelecek planlamasıyla kendimi darladığım için gözümün önündekileri göremediğimi geçenlerde farkettim. normal bir şekilde arkadaşlarla konuşuyorduk. sırf lahmacun ve pizza yapabilmek için evinin bahçesine taş fırın yaptıran bir çocukla tanıştığımı anlatmıştım. anekdottan sonra eleman birden aklıma düştü sdgfdsjgfdd. kendisiyle dersi beklerken konuşmaya başlamış, 2 saat aralıksız muhabbetten sonra yemeğe çıkmıştık bir 4 saat de orada muhabbet etmiştik. ancak soyadını uzun bir süre hatırlayamadım sonra telefon rehberimde kayıtlı olduğunu anımsadım ve soyadını öyle buldum. kendisini sosyal medyadan stalkladığımda hiç değişmediğini, ilgi alanlarının hala aynı olduğunu ve çok mutlu bir ilişki yaptığını öğrendim. sosyal medyadan gördüğüm kadarıyla herif tam ideal erkek arkadaş olmuş. ne mutlu ona diye düşünüp biraz da üzülerek profilinden çıktım.
  
  gözünün önündekini göremediğin ve yanlış atlara oynadığını, olmayacak ilişkileri zorla oldurmaya çalıştığını seneler sonra farketmek üzücü oldu. işin kötüsü seneler sonra kendisini birden hatırladığımı bilse kahkahalarla gülerdi. utanıyorum kendimden lol.