otrivine bağımlılığı

• 20 küsür yıllık bağımlılığımdı. gerçi buna bağımlılık demek de biraz abes. evet, rebound sendromu yaşıyor insan. fakat sorun sendrom değil, başka türlü hiçbir şekilde nefes alamamaktı. elbette rebound etkisi iyice tüy dikiyor üstüne, ama onsuz da olmuyordu. bana iki ameliyata maloldu bu bağımlılık. tabi ki kullandığım binlerce otrivin de cabası. bundan 15 yıl önce burun kemiğim traşlandı, delikler eğey yoluna sokuldu. fakat geçen süre zarfında bu operasyon bana pek bir fayda sağlamadı. haliyle otrivine efendiye geri döndüm. sahip olduğum alerjiler sağolsun burnumdan hiç verim alamadım yani. öyleydi, böyleydi derken geçen ay konka redüksiyonu operasyonu geçirdim. konkalarım burun deliklerimden görünecek seviyedeydi adeta. 20 dakikalık bir operasyonla hiçbir acı çekmeden kurtuldum bu illetten. lan ben tıkalı burunla asla yapamam, nekahatı çok sıkıcıdır diye karalar bağlıyordum. ilk birkaç gün kanama dışında hiç sorun çekmedim. burun yapısı iyileşene kadar burun banyosu ve nazalnem kullandım. yaralar hafif hafif geçmeye başlayınca sümkürmeye de başladım. kafam kadar kan, sümük ve pıhtı karışımı, hem iğrenç, hem çok ilginç gelen oluşumları burnumdan sümkürerek fırlattım. inanılmaz keyifli bir deneyim oluyor. sözde kabuklanma deniyor buna. ama kabuk mabuk değil, bildiğin ailen yumurtası çıkıyor burnundan.
  
  bugün otrivineden kurtulmamın üzerinden 53 gün geçti. sıkmayı bırak, ihtiyaç bile duymadım. konkalarınızı redükte ettirin, kurtulun bu illetten. otrivine yatırdığım para ile 10 defa ameliyat olurdum. o derece. geçmiş olsun sevgili bağımlılar. ex otrocu corro.
  
  edit: operasyonun üzerinden bir yıl geçti. sanki daha önce hiç burnum tıkalı değilmişim gibi bildiğin operasyonu bile unutmuşum. bir yıldır otrovinsiz, stereo burunla nefes alıp rahat uyuyorum. burayı okuyan zat-ı muhterem, kbb 30 dakikalık bir operasyonla hallediyor bu illeti. 1 ay nekahat, sonrası ferahat (ferahat ne la?)