little children

• kacamayanlarin hikayesi…
  
  ---spoiler---
  
  kirdim diyorsun zincirlerini,
  evet kopek de ceker koparir zincirini,
  kacar o da , ama halkalari boynunda tasiyarak / a. persius
  
  ---spoiler---
  
  ilk bakista iki birbirine benzeyen aile ve is-ev hayatinin monotonlugunun dislileri arasinda sikismis bulunan mutsuz iki cift, bir yere tutunma/siginma ihtiyacindaki iki insanin eslerini aldatarak birbiri ile takilmasi ve bu iliskinin bitmesi var bu filmde…
  
  peki gercekten de oyle mi? ya da o derece yuzeysel mi?
  
  filmin son cumlesinde verilen mesajla baslayalim:
  
  “gecmis gecmistir; degistiremezsiniz. ama gelecegi degistirmek icin birseyler yapabilirsiniz; bir yerden baslamak lazim…”
  
  sarah birseyleri degistirmeye calismis hatta bu yonde todd’den daha cesaretli olabilen bir karakter olarak onumuze cikiyor. hayatindan, kocasindan ve banliyo hayatinin rutinlerinden kacmaya calisan feminist bir gecmise sahip bir kisilik…gerci mevcut olani degistirmek yerine kacmaya calismasi aslinda en temel hatasi olsa da pek cogumuzun kacmayi bile deneyecek cesaretinin olmadigini dusundugumuzde cesareti olan bir kadin…ama bir yere kadar: sonucta filmin sonunda todd onu birakir birakmaz koca evine donuyor. zincirini koparsa da boynundaki halkalari tasidigini anlayabiliyoruz.
  
  brad icin bir yargiya varmak zor. bir taraftan hayatindaki eksiklikleri yavas yavas gideriyor; futbol takiminin iyi bir parcasi oluyor, aldatmaya baslamasi ile kiymete biniyor ve karisi onu kaybetmemek icin caba sarf etmeye basliyor ve hayali olan kaykay gurubuna katilarak isteklerinin cogunu o an icin gerceklestirmis oluyor. sonucta sarah’ya olan ihtiyaci azaliyor ve kacmak yerine kalmaya karar veriyor. brad bir taraftan sarah kadar cesaretli davranamamis ve kisir dongunun icine geri donmus biri olarak degerlendirilebilecegi gibi hayatta birseylerin degisebilecegini gorup guven tazeliyerek kacmak yerine kalmaya karar vermis biri olarak da degerlendirilebilir. bu konuda kararsizim…
  
  filmde daha cesaretli olabilen, risk alabilen kisinin pedofil karakter ronnie oldugu dusunulebilir…ancak her ne kadar oldukca cesaretli gibi gozukse de onunki de bir kacis sonucta…olanla mucadele edip tedavi gormek, savasmak yerine yasamina en problemli yerinden hem de cocuk parkinda son vermeyi secmesi ancak anlik bir cesaret olarak degerlendirilebilir. butun intiharlar kumulatif caresizlikler sonucu gerceklesir ve anlik bir cesaret gerektirir ne de olsa…
  
  kimi az kimi daha fazla cesaretli olsa da uc karakterimiz de boyunlarindaki halkalara razi bir sekilde anlik kararlar ve tutkular etrafinda oynanan oyunlari ile kacmayi deniyorlar. ama olani degisterebilecek istege ve cesarete hicbir zaman sahip olamiyorlar, kacmaya calisirken aslinda kendilerinden kacamiyorlar. anlatici her ne kadar “gelecege degistirmek icin birseyler yapmak lazim.” mesajini verse de hikayedeki kisilerin hayatlarini degistirip degistiremedigine dair birsey ogrenemiyoruz. film umut veren sozlerle bitse de sonuc olarak kacamayanlarin hikayesini dramatik ve umut vermeyen bir final ile sonlandiriyor. bu yuzden ne umutlu ne umutsuz, icinizde ortada bir yerlerde cikiyorsunuz salondan…