füreya koral

• "...istiyorum ki yaptigim cini tabakta en fakir ev yemek yesin. benim cinilerim herkesin olsun. yaptigim masa her evde bulunsun. yaptigimiz masalar yahut da. bir ocak yapmaliyim ciniden. guzel bir merdiven basi. kahve fincanlarim olsun butun kahvelerde. zengin fakir, iyi kotu butun evlerde. genc ihtiyar butun ellerde. sanati muzelerde hapsetmek yok. o sanat olu sanattir. cagimiza yakismaz. eski yunanlilar, sanati hayatlarina karsitirmislar. o uniformali muzelerde gordugumuz yunan canagi sarap icmek icindi. guzelim testi su koymak, guzelim tas su icmek icindi. heykeller meydanlari doldurmustu.
  (...) yasayacaksin, nefes almak gibi, su icmek gibi, gulmek, konusmak gibi, gormek gibi birsey olacak. boylesine hayatina karisacak sanat. sanatcinin hayatina karsitigi gibi, halkin hayatina da karisacak..."