asistan doktor

• sürekli birilerine yaranmaya çalışarak beş yıl geçirirler. karakter, gurur, insanlık ayaklar altına alınır. angaryalar, hammallıklar rutin haline gelir. istifa kelimesi hep akılda dolansa da hiç bir zaman cesaret edilemez. aslında cesaret edilemeyen yeniden bu döngüye dönmektir (bkz: tus). ama şimdi düşünüyorum da belki de bu döngüye girmeye gerek yoktur. hayat onca koşuşturmacayla değil, belki de sakin sakin ebleh ebleh televizyon izlerken anlamlıdır. belki de asıl ebleh olan 36 saat hiç uyumadan iki hastayla ilgilenip sonunda birini kaybedince azar işitip^* buna üzülen asistandır. bu farkı öğrenmenin tek yolu denemek, ne de olsa cesaretimin doruklarındayım...