my own private idaho

• gus van sant'tan kırık dökük bir yol hikayesi. yönetmenin izlediğim en iyi filmlerinden biri. ama bunda yönetimin başarısı kadar river phoenix'in ve keanu reeves'in gerçek anlamda üstün oyunculuğunun da etkisi yüksek.
  
  çarpık ilişkiler yaşayan erkek fahişeler üstüne kurulu bir film olsa da river phoenix ile keanu reeves arasındaki cinsellikten çok duygusal arkadaşlığa dayanan dostluk hikayesi filmin en çarpıcı yanı. scott'ın bir kadına aşık olup mike'ı bırakıp gittiği sahnede river phoenix'i izlemek insana oyunculuk anlamında muhteşem bir haz veriyor. gerçekten terk edilen bir aşığın, bir dostun bakışlarını bu kadar iyi verebilir insan. ve son sahnede imrenerek eski hayatına bakan iki hayat arasında kararsız kalan scott'ın hali ve ona nispet yapar gibi ona bakarak eğlenen mike sekansları bile bu filmi izlenmeye değer kılıyor. çarpık ilişkiler içeren filmleri çok sevmesem de ne yalan söyleyeyim bu filmi sevdim.
  
  ve son olarak orgazm anını sudan çıkıp uçuşan balıklar ve boşalma duygusunu gökyüzünden düşüp parçalanan tahta bir ev olarak göstermek güzel ve enteresan bir deneme olmuş sinematografik bağlamda.