les mots

• "..ortadan kayboldum, bir aynanın önüne surat asmaya gittim.. bugün, bu surat asmaları yeniden hatırladığım zaman, onların beni koruduklarını anlıyorum: utanmanın zorlu yaylım ateşine karşı, kasların donduruşu ile koruyordum kendimi.. hem sonra, talihsizliğimi son kertelere dek götürmekle, beni utançtan koruyordu bu surat asmalar: aşağılanmaktan kurtulmak için alçakgönüllülüğe atılıyordum, elde edişimi ve kötüye kullanılışımı unutmak için, hoşa gitme olanaklarımı yok ediyordum; ayna büyük bir kurtarıcıydı benim için: ona, bir canavar olduğumu bana öğretme görevini veriyordum; eğer bu görevi yerine getirirse, keskin yürek acılarım, acıma biçime dönüşüyordu.. ama, özellikle, başarısızlık köle ruhluluğumu ortaya çıkardığından, bu köleliği olanaksız kılmak, insanları yadsımak ve onların da beni yadsımalarını sağlamak için kendi kendimi iğrençleştiriyordum.. iyi'nin oyununa karşı oynanıyordu kötü'nün oyunu; eliacin, quasimodo'nun rolünü alıyordu.. bileşik germeler ve kırıştırmalarla yüzümü biçimsizleştiriyordum; geçmiş gülümsemelerimi silmek için, zaçyağı sürüyordum suratıma.."