saturno contro

• ferzan özpetek 'in küçücük bir hapşırıkla perdeden indirip hayata kattığı filmi.
  ortalardaki bir sahnede, davide, iş başındaki lorenzo'yu, sokakta, meydanda bir havuzun kenarına ilişmiş, uzaktan seyretmekte, lorenzo'nun işini yaparkenki ciddiyetiyle tatlı tatlı dalga geçmektedir. fonda filmin güzel müziklerinden biri akmakta, ara sahnelerden birini seyretmekteyizdir. bir anda davide hapşırır ve kendi kendine gülümser. işte o hapşırıkla film karakterimiz yeryüzüne iniverir. artık seyrettiğimiz bir film değildir. hayattır. en minik ayrıntılarından biriyle... belki bir sahne çekilirken, oyunculardan birinin kendini tutamayıp hapşırıvermesi kesilip atılacak bir çekim hatasıdır sadece; ama ferzan özpetek de bir hapşırıkla bir hayat yapabilen ender yönetmenlerdendir.