la noire de...

• sonu pek kotarılamamış, beyaz kadın karakteri tek boyutlu kalmış olsa da gerek öncülüğüyle gerekse de yine biraz kısarak verdiğini düşündüğüm mesajıyla çok özel bir film. senegal'de çocuklarına bakıcılık yaptığı aile için büyük bir mutlulukla fransa'ya taşınan genç diouana burada kendisinden temizlik ve yemek yapma beklenince hayalkırıklığına uğrar ve sorgulamaya başlar. beyaz kadın anladığımız kadarıyla afrika'da çok iyiyken fransa'dayken bayağı kötü birine dönüşür ve en sonunda yaşadıklarını kendine yediremeyen diouana intihar eder.
  
  diouana ne kadar sürede bu kadar dramatik bir sona gelmiştir, kadınla yalnızca çocuk bakımı işi ile ilgili konuşamamış mıdır gibi şeyler açıkta kalmış... yine de maskeli küçük çocuğun takibi örneğin çok etkileyicidir ya da misafir adamın kalkıp da "ben hiç siyah kadın öpmedim" deyip diouana'yı öpmesi çok rahatsız edicidir. diouana'nın içsesi, kendi kendine konuşmaları ve hatta flashbackli örgüler de güzel. işte sanki biraz daha uzun, biraz daha detaylı ve belki de biraz daha özgür bırakılmış olmalıydı. fransa'da sahraaltı afrika'nın öncü filmini yaparken filminde eleştirebileceğin yalnızca bir tane derinliksiz verilmiş çok kötü bir kadın olabiliyor...