onur

• onur insanoğluna armağan edilen vasıfların en yücesidir. çoğunluk zeka diye bilir ama gerçekte onurdur insanı diğer canlılardan değerli kılan. onun sayesinde; kabuğumuz daha sert, öz'ümüz daha lezzetli. varlığımız onurla boyut kazanır, anlam bulur. o olmazsa ne farkımız kalır plastik mankenlerden, çok mu üstünüz sanki rengarenk tüyleri olan papağanlardan?
  hayat ve beraberinde sıralı gelen tüm zorluklara direnç göstermemizin gizli kahramanı onurdur. benliğimize güç veren cesaretimize arka çıkan bizi oyunda tutmak için motive eden hep onurumuzdur. onunla alnımız ak, sırtımız pek, bir insan için ona sahip olmak ne büyük şeref...
  
  tabii bir de hemen ellerinin altında olduğu halde hayatları boyunca onur duygusunu tanımadan yahut tanımamazlıktan gelerek yaşayanlar var. bir hayli enteresan canlılardır. bunlar genellikle; rüzgar ne tarafa eserse dümeni oraya kırmakta ustadırlar, kimin arabasına binerlerse onun türküsünü söylemeyi vazife edinmişlerdir. öyle ki onurları; hiç kullanmadıkları için ne kırılmış ne de ezilmiştir, orijinal ambalajında jelatini bile açılmadan yanlış gönderilmiş bir kargo gibi duruyordur. bu nedenle kendilerine gönül rahatlığıyla tüm kalbimizle onursuz diyebiliriz.