tapınak şövalyeleri

• fransa kralı vii. louis'nin önderliğindeki birinci haçlı seferinde (1095-1101), sefere katılan ve kudüs'ü ele geçiren geoffrey de bouillon ve sekiz fransız soylusunun şehirdeki süleyman tapınağı yıkıntıları üstüne kurulan mescid-i aksa'nın yanıbaşındaki kral sarayına yerleşen ve ilkin, 'isa'nın yoksul şövalyeleri' veya ' süleyman tapınağı şövalyeleri' gibi isimlerle anılan, ancak daha sonra tapınak şövalyeleri olarak tarihe geçen tarikat.
  
  1128 yılında fransa'ya dönen şövalyelerin büyük üstadları kilise tarafından resmen tanınmıştır. kilisenin onayından sonra tapınak şövalyeleri varlıklı üyelerin katılımıyla büyük bir servet elde etti ve hızla zenginleşti. bir yıl gibi kısa bir süre zarfında geniş ve değerli arazilerin, şatoların sahibi oldular. tarikat içinde fazla sayıda hekim bulunuyordu, devrinin çok ötesinde derin tıbbi bilgilere sahiplerdi.
  
  hiyerarşi, sır saklama ve ritüeller gibi örgüt içi yapılanma teknikleri konusunda farmasonluk gibi daha sonraki yıllarda kurulan gizli/kapalı teşkilatlara da model olmuşlardır.
  
  avrupa'da finans/bankacılık gibi uygulamalar da dahil; matematik, astronomi, tıp ve mimari gibi bilimsel gelişmelere de öncülük etmişlerdir. kuruluşundan yalnızca yüz yıl sonra, çokuluslu şirketlere benzer bir yapıyı ortaçağ'da oluşturmuşlardır. tapınak şövalyeleri batı dünyasında öyle etkin bir kurumdu ki, bütün avrupa'yı etkisi altına alan güçlü bir imparatorluk konumunda olduğu söylenebilir. 1200 yılına gelindiğinde örgüt, avrupa kıtasında 9 bin şatonun sahibiydi. öte yandan çok sayıda askeri kale ve kilise de inşa etmişlerdir.
  
  ayrıca, çok güçlü bir donanma ve ordusu da vardı. savaş gemilerindeki bayraklarında, sonraları genellikle korsanlıkla ilişkilendirilen kurukafa sembolü de ilk defa örgüt tarafından kullanıldı. bu sembolün gizli güçlerin anahtarı olduğundan şüphelenilmiştir. tapınak şövalyeleri denizcilikte de öncüydü. yıldızsız, karanlık gecelerde manyetik pusula kullanan modern denizcilerdi.
  
  tapınak şövalyelerinin önlemez yükselişi ve gücü, avrupa monarşileri ve asilleri arasında rahatsızlık yaratmaya başlamıştı. zaman içinde çeşitli nedenlerden ötürü zayıflayan tarikata karşı bir saldırı başlatıldı. nihayet ekim 1307 yılında bir operasyon başlatıldı ve tarikat mensupları yakalandı, işkence gördü, yakılarak idam edildi. önceden istihbarat alan bazı tarikatçılarsa hazinelerini başka yere nakledip saklamayı başardı. ağustos 1308'de engizisyon bir suçlama listesi çıkardı. suçlamalar arasında; 'tabu niteliğinde idoller kullanmak, insan kafatasına tapmak, isa peygamberi inkâr, küfür, sapkınlık, homoseksüellik, orgy' gibi maddeler yer alıyordu. şövalyelerin 'büyük üstad' mertebesindeki ve son resmi büyük üstad sıfatına sahip olan jacques de molay da yakalandı, 7 yıl hapis kaldı ve 18 mart 1314'te kazığa bağlandı ve yakılarak idam edildi.