labyrinth

• fantastik çabalar sonucu üretilmiş fantastik bir film. the wizard of oz ile alice's adventures in wonderland'i az muppet show'la bir güzel harmanlamışlar. ortaya labyrinth çıkmış. david bowie'nin karizması gözlerimden yaş getirtti. jennifer connelly'nin güzelliği yüreğimi yomuşattı.
  
  inside the labyrinth diye bir saatlik kamera arkası belgeseli var bu filmin dvd ekstralarında. insan izledikçe harcanan emeğe önce saygı duyuyor, sonra şaşırıyor, daha sonra yok artık diye hayranlıktan küfretmeye başlıyor. bilgisayar teknolojisinin olmadığı bir dönemde (85-86) inanılmaz ayrıntılara sahip yüzlerce kukla, kukla-cüce, kostüm, dekor vs. üstelik bunların hepsi mekanik-mühendislik çalışmalarla, buluşlarla, icatlarla hayata geçirilen sayısız komplike düzenekler vasıtasıyla kullanılıyor. yani diyeceğim, adamlar film çekeceğiz diye üşenmeyip yeni bir dünya, paralel bir evren yaratmışlar. star wars falan hava gazı. fantazi dediğin böyle olur, böyle olur, böyle olur.
  
  yıllarca birbirimize sorduğumuz en ünlü zeka sorularından biri olan, özgürlüğe ve ölüme açılan iki kapı ile hep doğru ve hep yalan söyleyen kapıcıları fenomeninin kaynağı meğerse bu filmmiş. bu da hoş bir süpriz oldu.
  
  keşke küçükken izleyebilseymişim bu filmi.
  
  biraz da trivia:
  
  * jareth'in baykuş hali, bir filmde kullanılan ilk cgi karakterdir (yukarda anlattıklarım yetmiyormuş gibi buna da el atmışlar).
  
  * terry jones'un orjinal script'inde, filmin sonunda sarah jareth'e tekme tokat dalıyormuş ve jareth küçülüp sümüklü bir goblin'e dönüşüyormuş.
  
  * ve en bombası: goblin king jareth için aday diğer iki aktör şunlarmış: sting ve michael jackson!