cronica de una muerte anunciada

• --- spoiler ---
  dikkat ettim, marquez birkac kere bahsetti, aslinda vicario kardeslerin iyi yurekli, iyi niyetli insanlar oldugundan. bu insanlari namus cinayetine iten o toplumdu. cunku kimse uyanmadi, kimse cinayetle namus denen seyin temizlenmeyecegini farkedemedi. tam aksine, bu isten donus yok diyordu, pablo vicario. artik onu oldurmek zorundaydilar. oylesine bir bekleyis vardi herkeste. santiago disinda herkes onun oldurulecegini biliyordu. insanlar bunu kabullenmisti. saka oldugunu dusunenler de vardi. ama vicario kardesler bicaklarini bileyip ortalikta dolasmaya baslamislardi bile. neden kimse dur demedi. olurken santiago'nun yuzunde bir saskinlik vardi. bunun, yazarin bizi onun masumiyetine inandirmak icin yazilmis bir nokta olduguna kanaat getirmeme neden oldu. clotilde, onu uyarmisti ama santiago neredeyse kendine birsey olmayacagindan emin gibiydi.
  sonra, cinayetten sonra yine de vicariolar tasinmak zorunda kaldi. bu yine toplumun evlenemden bekaretini kaybetmis kiza koydugu baskiydi. hayir, baski, aslinda evlenmeden bekareti vermeyi yasaklamakla baslamisti
  --- spoiler ---
  .
  
  marquez'in kitabini tamamen gercek bir olaydan hikayeye donusturmesi ise olayin varolusculugunu gozler onune seriyor. bir tip ogrencisinin genc bir kizin bekaretini almakla itham edildikten sonra genc kizin kardesleri tarafindan infaz edildigi haberini okuyup cok etkilenen marquez olayi tamamen edebi bir sanata donusturmustur. her yonunden ironi, dokundurma, daha sert elestiri, ikilem, yanilsima, ve tamamen karmasik bir kronolojik yapi, sembolizm, zitlasma, ask ve hatta umut, vicdan, kamu, gorgu,soru ve adaletsizligin trajik kitabi.