puzzle'ın insanı salak yerine koyması

• geçen hafta birkaç kez anahtarları unuttum. kullandığım şeker ilacından sebep, b 12 eksiliyormus diye ayda 1 defa b 12 iğnesi yaptırıyorum. aa, baktım bu ayda 1 olacak gibi değil, ben sürekli her şeyi unutuyorum, 2 defa mı olsa falan diye hemşireyle konuşurken " zihnini çalıştır, mesela puzzle falan yap" deyince hemen gidip 1000 lik 2 tane puzzle aldım. hani bi leylek kaldı kuşlardan hesabı.
  hevesle kurdum düzeni; puzzle üzerinde yapabileceğim ve odadan odaya götürebileceğim bi mukavva buldum. açtım kutuyu, birkaç kap, kacak getirdim. renkleri ayırdım, köşelerden başladım. sonra uykum geldi benim. gidip, yattim herhalde. sonraki günlerde vaktim olmadı, o geldi, bu gitti falan dün gece oturdum yine işimin başına. yok! yok! yok! en aşırı ustalar gibi parça arttiriyorum. olmuyor, uymuyor. bir o sırayı sayıyorum, bir bu sırayı sonra o köşeyi falan yok! uymuyor. dedim ki, gözlerin yoruldu, iyice çorba oldu kafan, bak saatine kaç dedim, cih dedim, gelmez dedim, hadi kızım kalk, git evinee, zıbar dedim.
  bu gece yine denemek istedim şansımı. oradan evirdim, buradan cevirdim, çerçeveyi olduramadim.
  en iyisi mi başka renklere geçeyim, daha iyi olur, dedim. oldu valla. puzzle olmadı gerçi.
  pazılın insanı salak yerine koyması aydınlattır insani. ben çapımı öğrendim şahsen . kendimi buldum. b 12 ler falan ne yapsın bana. olmayan şeye ne faydası dokunsun şu fazla puzzle parçalarının a dostlar ?????