the gaslight anthem

• springsteen/strummer/ragan geleneğinden gelen jersey'li muhteşem punk rock grubu. gibson’ın les paul’u piyasaya sürmesi ve fender’in bassman amfilerini çıkartmasıyla güneşi değişen 1959 yılına gönderme yapan “the ’59 sound” ve brian fallon’ın mahallesinde ki plakçı da çalışan elemanın diretmesiyle keşfettiği the clash kelimesizliği etrafında dönen “sink or swim”in ardından (kronoloji bir sürtük, akşam yemeğinde elektrik yiyen tek gözlü bir evsizdir yukarı da ki anlatım da). kişisel tarihimin en önemli albümlerinden “american slang” i çıkartarak hükümsüz nevri döndürmüşlerdir. uncut dergisinin editörü allan jones’un “küresel ısınma haberleri gündemimize ekşidiği günden bu yana yapılmış en iyi rock albümlerinden biri.” dediği mucize çekirdeği; saçları dökük bir tesadüf ve tarifsiz bir tutku barındırır içinde. fallon albüm çıkmadan aylar önce biçemi: “tom waits ve ilk dönem clapton’ın vokaliyle akan london calling dönemi clash’in, social distortion tarafından çalınıp, diana rose back vokalleriyle harmanlanmış hali.” şeklinde açıklamış olsa da, karaya vuran 34 dakikalık bir gençlik ateşi; bireyselliğin ve zamansızlığın kutsanışıdır. 27 haziran 2009’da hyde park’ta verdikleri konser de kendilerine eşlik eden springsteen sayesinde (jersey kardeşliği) ingiltere’de sağlam bir dinleyici kitlesine ulaşmış olan grup, bu saatten sonra gezegende ki en kötü albümü yapsa bile başımın tacı - ruhumun alev almış nikâh masasıdır.