ıztırar hali

• gustav radbruch, nazi hukukuna biat eden yargıçların "ıztırar hali"ne sığınma ve kusurluluğu ortadan kaldırma imkanını, bir yargıcın ethosunun her ne olursa olsun, icabında kendi yaşamı pahasına adalete yönelmek olduğunu ileri sürerek reddeder.
  
  insana dair bu kadar katı ilkeler koyma arayışına karşı genel itibariyle şüpheciyim, ancak yine de bir yargıcın "korku" savunmasına sığınmasına izin verilmemesi gerektiği kesin. korkuyorsan o cübbeyi giymeyeceksin, o kürsüye çıkmayacaksın. canından vazgeçmene de lüzum yok, istifa et defol git avukatlık yap başka bir şey yap, aç açıkta kalma ihtimalin ortalamanın epey altında sonuçta. aç kalacak olsan da, senin o sefil midenin doyması insanların yıllarca suçsuz yere içerde sürünmesinden daha önemli değil.
  
  diktatör düzenlerin korkusuyla insanların hayatını karartan, olmayan tutukluluk sebeplerine dayanan, deli saçması iddianameleri kabul eden, kapanmaması gereken soruşturmaları kapatan, açılmaması gereken soruşturmaları açan hukukçu, aşağılık bir varlıktır. anlaşılası, mazur görülesi hiçbir tarafı da yoktur.